کتابخانه مجازی ادبیات

جای افسوس است که ما از حیات مرحوم میرزاآقاخان کرمانی و تشبئات و عملیات سیاسی او چیز زیادی در دست نداریم جز آنچه چندین مولف از روی یکدیگر با فرق های جزئی استنساخ کرده و هیچ چیز تازه ای تتبع ننموده اند. بنابراین بهتر آن می دانیم که بجای اینکه در این تذکر سی ساله دوباره به نقل همان عبارات اکتفا کنیم به تشریح و تدقیق نظریات و افکار سیاسی و اجتماعی او داخل شده و بسیاری از مسایل را که در حق او تاریک است روشن نماییم. میرزا آقاخان از حیث سرنوشت نویسندگی خیلی شبیه به خیام است که آثارش بواسطه بغض و نفرت مخالفین متروک و بدون مطالعه آنها با تیر اتهامات به جهل و نادانی منسوب شده است. ولی همانطور که اینک پس از شش هفت قرن خیام میرود جای خود را در ادبیات و فلسفه مشرق و مغرب باز کند میرزاآقاخان هم روز به روز مشهورتذ می شود و یکی بعد از دیگری آثار و تالیفاتش به طبع میرسد و کم کم همان طبقات منوره که با او مخالف بودند مجبورند در اطراف او قلمفرسایی کنند...

جلد پنجم از نامواره دکتر محمود افشار مقاله ها و گفتارهایی است در زمینه های مربوط به تاریخ ایران، قلمرو زبان فارسی، تحقیقات ادبی، مباحث شعر فارسی، مسائل فنی زبان فارسی، عقاید سیاسی دوره قاجار، اسناد تاریخی، وضع فرهنگی و اجتماعی یزد و یادداشتها و اسنادی است که با زندگانی دکتر محمود افشار متناسب است. مقاله ها به ترتیب تاریخ دریافت آنها به چاپ رسیده است.

نظريات عرفاني، فلسفي مولانا در مجموع، بر يك اصل استوار است و آن «وحدت وجود» است. اركان اين اصل عبارت است از: هستي و نيستي، عشق، جمع و تفريق، تضاد، انسان كامل. بحث حاضر بر ركن عشق استوار است كه در فلسفه وحدت وجود، مبناي عرفان و تصوف شناخته آمده است. مولانا «عشق» را خميرمايه همه پيش رفت‌ها و بزرگ واري‌ها مي دانست. عين القضات همداني معتقد است كه عشق، واسطه است ميان عاشق و معشوق كه موجب پيوند مي‌شود. مولانا معتقد است كه واجب الوجود، محور عشق است و جهان مدارهاي متصل و وابسته به آن. مثنوي مولانا با عشق اغاز شده و با عشق پايان مي‌پذيرد. جمع بايد كرد اجزا را به عشق تا شوي خوش چون سمرقند و دمشق