سلسه کتب حافظ شناسی شامل مجموعه مقالات ارزشمندی است که به همت سعید نیاز کرمانی تدوین شده است. تنوع موضوعات این مقالات جالب توجه و برای دوستداران حافظ ارزشمند است. در این مقالات ابیاتی از یک غزل، مقایسه حافظ با شعرا و مشاهیر دیگر، شرح یک غزل، بررسی های تاریخی زمان حافظ، بررسی نسخ، بحث لغوی و دستوری، جنبه های شخصیت حافظ و ... بررسی شده است. دکتر نیاز کرمانی حافظ دوستان و حافظ شناسان را دعوت کرد که چنان چه مقاله یا گفتاری درباره اشعار، افکار و شخصیت حافظ دارند ارائه دهند تا همه مطالب، در مجموعه ای گردآوری شود. سیری در اندیشه و دیوان حافظ، شرح و تفسیر، حافظ و دیگران و نقد و نظر موضوعات مقالات هر جلد را تشکیل می دهد. این مجموعه در پانزده جلد آماده و توسط انتشاراتی پاژنگ عرضه شد که ده جلد از آن در اختیار ما بود.
این کتاب چنان که از عنوان آن پیداست شامل مقالاتی در نقد و بررسی آثار سهراب سپهری است، و ارائه کننده تصویر همه جانبه ای از شخصیت قردی سپهری در مقام شاعر و نقاش و منتقد است. در این کتاب علاوه بر نمونه اشعار و متن نامه های سپهری، مقالاتی از داریوش آشوری، رضا براهنی، شاهرخ مسکوب، کریم امامی، نادر نادرپور، محمد مختاری، احمدرضا احمدی، منوچهر آتشی، سیمین دانشور، فریدون رهنما، حمید مصدق، سیمین بهبهانی، فریذون مشیری، نصرت رحمانی و ... درج است.
سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامهنگار، نویسنده و نمایشنامهنویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخستوزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهمترین شاعران عصر مشروطه بهشمار میرود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی میدانند. کتاب حاضر گزیدهی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.
ابوالعطا کمالالدین محمود بن علی بن محمود متخلص به خواجوی کرمانی از نامآوران ادب فارسی و شعرای بزرگ و بلندآوازه در قرن هشتم هجری است که از آغاز شاعری سخن او مورد توجه بزرگان شعر و ادب بوده است و صاحبان تذکرهها به اتفاق از او به احترام یاد کردهاند.. همزمان با برگزاری کنگره بزرگداشت خواجو، خمسه این شاعر که از شاهکارهای ادب فارسی است، به تصحیح سعید نیاز کرمانی چاپ و در اختیار خوانندگان قرار گرفت.
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت / آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد بیشک پربحثترین بیت از کل دیوان حافظ که مقال قولهای گونهگون افتاده همین بیت است. حاجت به مقدمه نیست که کثیری از بزرگان و حافظپژوهان بر آن شرحها نوشتهاند و بر شرحها، شرحهای دگر از باب موافقت یا مخالفت و احیاناً طرح دیدگاهی نوین. گذشته از این موضوع که آیا پیر ناظر بر خطایی بوده یا جهان را بیعیب میبیند، مقصود حافظ از طرح چنین گرهای چیست؟ آیا این بیت صرفاً یک اظهارنظر برای بیان معتقدات اوست یا آغازی اشارتگونه از سوی وی است در توالی نظریات دیگر؟ چه «تلقین و درس اهل نظر یک اشارت است». این کتاب دربرگیرنده مجموعهای از این نوشتارها است.