کتابخانه مجازی ادبیات

نام این مثنوی «قِران سَعدین» است که معنی لفظی آن عبارت است از مقارنه‌ی دو اختر یا ستاره‌ی سعد. این منظومه درباره‌ی برخورد و رویارویی معزالدین کیقباد (جانشین غیاث الدین بلبن و پادشاه دهلی) است با پدرش بغراخان. معزالدین کیقباد پس از آنکه به شاهی رسید، به لهو و لعب پرداخت. برای همین پدرش، بغراخان، از بنگال راهی دهلی شد تا او را از راه ناراست بازدارد، که کیقباد جوانی کرده و لشکر در برابر پدر آراست. اما هنگام رویارویی دو طرف، مخاصمت از میان برخاست و آشتی برقرار شد. امیرخسرو دهلوی، شاعر بزرگ فارسی سرای هندوستان، از این رویارویی تعبیر به «قران سعدین» کرده و شرح آن را در قالب منظومه‌یی به همین نام در سال ۶۸۸ هجری قمری به نظم درآورده است.

خلاصه‌ای از تاریخ ایران با شواهدی از کلام الله و بیانات رسول اکرم (ص) و گفتار حضرت علی (ع) که شامل قضایای تاریخی از دوران عیلام ، تاریخ آریان ها ، هخامنشیان ، کوروش و ... تا حمله اعراب به ایران ، انحطاط ساسانیان ، اسلام در ایران ، قیام ابومسلم و ده ها داستان تاریخی و حکایت است

معرفي پاسداران زبان فارسى در شبه قاره هند و پاكستان زبان فارسى پاكستان هند فارسى اين كتاب زندگينامه طوطيان شكرشكن شيرين گفتاريست كه شبه قاره هند به تحقيق در عرصه زبان پارسي و آموزش آن پرداخته اند و گوهرهاي گرانقدر به تمدن ايران و اسلام عرضه نموده اند.

در میان داستان‌های خمسه نظامی، ماجرای عشق خسرو پرویز، پادشاه ساسانی به شیرین برادر زاده بانوی ارمن، به سبب رنگ ملی و برخورداری اززمینه‌های افسانه‌ای و غنایی از زیبایی و اهمیت خاصی برخوردار است. امیرخسرو دهلوی دومین منظومه خمسه خویش را به این داستان اختصاص داده است. او با آنکه سوژه و سیر اصلی داستان را مطابق روایت نظامی سروده است اما تغییراتی نیز در جریان داستان ایجاد کرده است. ضرورت و اهمیت این پژوهش از آن جهت است که برتری و توانایی‌های زبانی، انتخاب واژگان و صورخیال نظامی در خمسه سبب شده است تا دیگر جنبه‌های داستانی، افسانه‌ای و تاریخـی نادیده گرفتـه شود. لذا در پژوهش حاضر با شیـوه توصیفی ـ تحلیـلی وتاریخی داستان غنایی خسرو و شیرین بر اساس قدیم‌ترین منابع معتبر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و در نهایت این نتیجه به دست آمد که: امیرخسرو، بیش از نظامی، به الگوی تاریخی پایبند بوده است. او هر چند به اعتراف خود هرگز نتوانست به پای نظامی برسد، اما توانسته است، با روی‌آوردن به الگوی تاریخی و تغییراتی جزئی اما هنرمندانه در بخش‌های افسانه‌ای و تاریخی، از بین دیگر نظیره‌پردازان این اثر غنایی بزرگ تاحدّی نوآور باشد.