کتابخانه مجازی ادبیات

بخش اول این کتاب به بحث در باب تاریخچه پیدایش و مهم‌تر از همه به چگونگی تغییر دستوری زبان لاتین به زبان ایتالیایی می‌پردازد و به دنبال آن به نحوه شکل‌گیری آن اشاره می‌نماید. سپس به متون نظم و روش‌هایی که در تصنیف ابیات و انواع شعر وجود دارد، اشاره می‌شود و سرانجام محتوا و ویژگی سروده مورد تبیین و رسیدگی قرار می‌گیرد. در بخش دوم درباره بیت، قافیه، ریتم، بند، آواها و کیفیت آوایی بحث و بررسی صورت گرفته است. در بخش بعدی به ویژگی‌های شعر ایتالیایی پرداخته شده است.

جووانی بوکاچو شاعر و نویسنده اومانیست ایتالیایی، متولد سال 1313 میلادی در چرتالدو (محلی نزدیک فلورانس ـ certaldo) می‌باشد. وی تحصیلات مقدماتی‌اش را در فلورانس به پایان رساند و در سال 1328 میلادی به اصرار پدر برای کار در شرکتی تجاری راهی ناپل شد. از نظر خود نویسنده دوره دوازده ساله اقامتش در شهر ناپل (1328 ـ 1340) کاملا اتلاف وقت بود؛ چرا که او مرد ادبیات بود نه تجارت، طبیعت او را برای سرودن خلق کرده بود ... در سال 1362 با راهبی به نام جوآکینو چانی آشنا می‌شود و آن قدر تحت تاثیر او قرار می‌گیرد که تصمیم می‌گیرد تارک دنیا شود و کلا ادبیات را رها کند و اگر فرانچسکو پترارکا شاعر و نویسنده سال‌‌های 1304 الی 1374 میلادی به داد او نمی‌رسید، تمام کتاب‌هایش را از بین می‌برد و کاملا خود را وقف دنیای مذهبی می‌کرد. سال‌های 1362 تا 1375 سال‌های غم و اندوه نویسنده است، زیرا فقر و انواع بیماری‌ها او را احاطه کردند، حافظه‌اش را از دست داد و دچار افسردگی شد. تنها اثر سال‌های آخر عمرش «تفسیری بر کمدی الهی دانته است» که در شصت قسمت نوشته شده است. سرانجام در 21 دسامبر سال 1375 میلادی به خاطر بیماری پیش رفته در کلیه، و طحال روده، پوست و .... دیده از جهان فرو بست.

حکیم سنایی غزنوی از پایه‌ گذاران ادبیات منظوم عرفانی زبان فارسی است. مثنوی حدیقه الحقیقه محتوایی عرفانی همراه با لطایف و اسرار حکمی دارد و الهی ‌نامه، فخری نامه و حدیقه الحقایق نیز خوانده می شود. این اثر از نامدارترین منظومه های سنائی می باشد و در طول سده‌های متوالی مورد قبول مردمان بسیاری بوده ‌است. این مثنوی که سرودن آن در سال 525 قمری به پایان رسید، در تاریخ ادب و عرفان فارسی، باب تازه‌ای را در سرودن منظومه‌های عرفانی گشود. حدیقه الحقیقه در ده باب و ده هزار بیت سروده شده و توحید، مدح پیامبر و خاندان او، خرد یا عقل کل، ستایش دانش، عشق و دلداگی حقیقی، پرورش عقل کل، ناپایداری زندگی زمینی، اخترشماری، دوستی و دشمنی موضوعات آن را تشکیل می دهند. از آخرین باب حدیقه نیز اطلاعات نسبی درباره زندگی شاعر به دست می آید. کتاب پیش رو با تصحیح و مقدمه مریم حسینی در سال 1382 توسط مرکز نشر دانشگاهی در دسترس علاقمندان قرار گرفت.

توجه به ارزش‌های آثار والا و بررسی ویژگی‌‌های ادبی و هنری آنها همواره مورد توجه اندیشمندان و منتقدان بوده است. شارل آگوستن سنت‌بوو (1804ـ 1869 م) از پیش‌روان منتقدان این حوزه بود که به طور خاص و با روی‌کردی تازه به موضوع آثار کلاسیک ـ در مفهومی نو ـ پرداخت. وی در جستاری که از آثار برجسته ادبی به دست داد، به مؤلفه‌هایی توجه کرد که سبب می‌شود اثر ماندگار و به تعبیر خاص وی، کلاسیک شود. توجه به محتوای اثر و سهمی که در اعتلای روح انسانی، در سنجش اثر کلاسیک مورد توجه سنت‌بوو بوده است. سنت‌بوو اثر کلاسیک را اثری می‌خواند که ـ به واسطه ظرفیت‌های برتر خود ـ زمان را درمی‌نوردد. در این نوشتار، روی‌کرد سنت‌بوو درباره اثر کلاسیک و وجوه مختلف آن بررسی شده است.