مقاله حاضر تلاشي است در جهت حفظ و بررسي گويشهاي ايراني که در حال فراموشي هستند. تاتي يکي از اين گويشهاست که در روستاي کلاسور کليبر آذربايجان شرقي تعدادي بدان تکلم ميکنند. معرفي روستاي کلاسور، موقعيت جغرافيايي و انساني، نحوه زندگي مردم روستا، نمادهاي آوانويسي، بررسي قواعد دستوري حاکم براسم و ضمير گويش مذکور از قبيل: جنس، تعريف، عدد، ساده و غيرساده، مطابقت اسم با فعل، جمع و مفرد، ارگتيو، حالتهاي اسم، فلکسيون (صرف اسامي)، انواع ضماير و حالتهاي دستوري آنها مهمترين بحثهاي اين مقاله هستند. نکته مهم ديگر به کار گرفتن حروف اضافي پسين در اين گويش است که واژه پيش از خود را متمم ميسازد. سعي شده براي هر موردي مثالهاي کافي همراه با معادل فارسي آورده شود.
حروف اضافه اجزای کلامی ثابت و تغییرناپذیری هستند که عموماً در ترکیب متممهای مفعولی و قیدی نقش تعیینکنندهای ایفا میکنند و برای بیان مناسبات گوناگون (زمانی، مکانی و ....) به کار میروند. نظر به اینکه شناخت همهجانبه ارزشهای حروف اضافه در زبان فرانسه و موارد استفاده آنها به طور صحیح، همواره از جمله نیازهای اساسی زبانآموزان است، در این فرهنگ به صورت الفبایی ـ قیاسی تنظیم شده، برای نخستین بار در ایران به این مهم پرداخته شده است. ویژگی دیگر این فرهنگ کاربردی، بررسی حروف اضافه فرانسه در آثار ادبی و ارائه معادلهای گوناگون و جالب توجه در ترجمههای منتشرشده به فارسی است.
این کتاب دربرگیرنده مجموعه سخنرانیهای سومین دوره جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی است که همزمان با پنجمین جشن فرهنگ و هنر در آبان سال 1351 در پایتخت تشکیل شد.این کتاب پانزده سخنرانی از سخنرانیهای این جلسه را دربر دارد که زیرنظر خود سخنرانان چاپ شده است. عناوین برخی از نوشتارها به این ترتیب است: برخورد زبان فارسی با گویشهای ایران/ مسعود پورریاحی، خصوصیات دستوری و شیوه املایی تفسیر ابوالفتوح رازی/ عسکر حقوقی، نکاتی چند درباره صفت در زبان فارسی/ خلیل خطیب رهبر، پسوندهای زاید و نقش آنها در زبان فارسی/ جعفر شعار، تغییر خط نه ضروری است و نه شایسته/ محمود شفیعی، بحثی درباره صفت مرکب/ محمدجواد شریعت و .... .