نظامی داستانسرای یکهتاز میدان بلاغت و مضمون آفرین بیهمتای دنیای حکایت، نه تنها در داستانپردازی گوی سبقت را از اقران ربوده است، بلکه در مضمون آفرینی و ترکیبسازی نیز از دیگران سبقت گرفته و بزرگان سخن پارسی را به دنبال خود کشانده است. نظامی برای ایجاد ترکیبات تازه و خلق معانی بدیع و مضامین جدید، با مهارتی خاص، یک لفظ را به اشکال گوناگون در میآورد و از آنها مفاهیمی دلچسب و دلنشین حاصل میکند. حتی گاهی آنقدر شهد کلام را میچشد که بر اثر تکرار لفظ، شبح گونهای از صنعت التزام میآفریند، که از آن میان، میتوان لفظ (شکر) را مثال زد. در این مقاله اشکال گوناگون کاربردی (شکر) که بیانگر نمونه کوچکی از هنرمندیهای این استاد سخنوری است با شواهد مختلف آن جمع شده است و بدین مناسبت نام مقاله را (شکرستان نظامی) گذاشتهایم.
واژه پرکاربرد سخن، از الفاظ کلیدی اکثر متون نظم و نثر ادبیات فارسی است، هر چند که چندان به چشم نمیآید. همه سخنوران ادب فارسی به طریقی با این کلمه نرد عشق باختهاند و درباره آن مثلها و ضربالمثلها پرداختهاند، گاهی برای ادای آن شرایطی نقل کردهاند. و زمانی آدابی برای سخنوری طراحی نمودهاند که در این مقاله ارزش سخن و معانی گوناگون آن و ضربالمثلها و ترکیباتی را که با این کلمه و مشتقات آن ساختهاند بررسی کردهایم.
یکی از متنوعترین انواع ادبی که در متون ادب فارسی بسیار رایج میباشد، حسب حالنویسی است، که اغلب اوقات در لابلای آثار گذشتگان و نویسندگان معاصر به صورت وصفی و گاهی به جنبه روانی به چشم میخورد. حسب حالنویسی همچنان که از نامش پیداست به نوشته یا سرودهای اطلاق میشود که نویسنده یا شاعر، درباره اخلاقیات و روحیات به ویژه در تأملات روحی و معنوی و وضع زندگی و کیفیت معاش خود، قلم فرسائی کرده و شرح احوال کنونی و سوانح حوادث شخصی و تیمار خواری زن و فرزند و ذکر پیری و حسرت بر جوانی خود را در حالت غم و تنهایی خویش به تصویر بکشد و در حقیقت نوعی بدیههگویی بکند.