این کتاب دربرگیرنده سه سخنرانی است که در سال 1934 در دانشگاه لندن ایراد شدهاند. قصد اصلی کارناپ در این کتاب، کوشش برای توضیح جنبههای اصلی روش حلقه وین در پرداختن به فلسفه است. این روش عبارت است از تحلیل منطقی علم و به سخن دقیقتر تحلیل نحوی زبان علمی. در این کتاب فقط به خود روش پرداخته شده و نظرات خاص حلقه وین که حاصل کاربرد آن روش هستند، مثلا موضع تجربهباورانه، ضد مابعدالطبیعی و فیزیکیانگارانه آنان بیشتر در مثالها ارائه شدهاند.
یعد موضوع التحلیل النحوی من الموضوعات المهمة فی الدرس النحوی: النظری و التطبیقی، و علی الرغم من ذلک، لم یلق العنایة التی یستحقها من علماء النحو و دارسیه؛ اذ رکزوا فی دراساتهم علی الجوانب النظریة لعلم النحو. تشتمل هذه الدراسة علی تمهید و ثلاثة فصول و خاتمه. اما فی التمهید فقد تمحور حول الامام الشاطبی: حیاته و آثاره؛ اذ قسمه الباحث الی قسمین: تحدث فی القسم الاول منه عم حیاة الامام الشاطبی العامة و تحدث فی القسم الثانی عن حیاته العلمیة. اما الفصل اول فتحدث فیه عن مبادی التحلیل النحوی؛ شارحا مصطلح النحوی و مفهمومه، و مبیناً معاییر هذا التحلیل و موضحاً مجالاته. اما الفصل الثانی تحدث فیه عم ادلة التحلیل النحوی و قرائنه؛ ثم عرض لارکان صنعة التحلیل النحوی، اضافة الی موضوع الاستشهاد و انواعه. اما الفصل الثالث تحدث فیه عن ابرز مکونات هذا المنهج؛ مثل اهتمام الامام الشاطبی بالمعنی، و اهتمامه باللهجات، و اهتمامه بأسالیب متنوعة فی التحلیل النحوی کالتفصیل و التعلیل. اما الخاتمة فقد بین فیها الباحث أهم النقاط البارزة فی دراسته.
این کتاب شامل مجموعه سخنرانیهای نوام چامسکی بنیانگذار دستور زایشی است که در سال 1986 میلادی در ماناگوا (نیکاراگونه) ایراد کرده است. چامسکی در این اثر به مسائل بنیادی مربوط به شر پرداخته و آن را در ارتباط با دانش زبان مورد بحث و بررسی قرار داده است. هدف از ترجمه این اثر، آشناکردن دانشپژوهان و دانشجویان علاقمند به زبانشناسی و علوم شناختی با بحثهای نسبتاً جدید چامسکی در قالب نظریه حاکمیت و مرجعگزینی است. اجتناب چامسکی از طرح مسائل پیچیده در این کتاب، در آن را برای خواننده آسان و وی را آماده مطالعه بحثهای تخصصیتر در این زمینه میسازد.
در این مقاله در بند 1 به معرفی و نقد تحلیل دبیر مقدم میپردازیم از آنچه وی آن را مبتدا در جملات بنیادی یا جملات ساده میخواند که حاصل حرکت نیست. در بند 2. به بررسی تحلیل ایشان از مبتدا در ساختهای حاصل از حرکت خواهیم پرداخت و مبتداسازی در ساختهای غیرارتقایی، ساختهای ارتقایی و تطابق نداشتن فاعل ارتقا یافته و فعل جمله ارتقایی را بررسی خواهیم کرد. در آن بند، نشان خواهیم داد که تلقی جابهجایی در ساختهای ارتقایی، به عنوان مبتداسازی، قادر به توصیف رفتار نحوی متفاوت عناصر جابهجا شده در ساختهای ارتقایی و تعلیل رفتار نحوی متفاوت عناصر جابهجاشده در ساخت غیرارتقایی و ارتقایی نیست.