انسان با توجه به حضور جنبهای الهی، یعنی روح، در وجود خود، این توان را دارد که با خود نوعی ارتباط معنوی داشته باشد. این ارتباط در حقیقت بین خدا و «خود» انسان به وقوع میپیوند نیازی به «غیر» نیست. اما گاهی مقدمان لازم است تا این ارتباط برقرار شود: دیدن چیزی یا دادن عملی، که نوعی «تجربه» به حساب میآید میتواند مقدمهای برای یاد خدا و برقراری معنوی با او باشد. هر تجربهای که در آن به نحوی از انحاء ارتباطی با خدا ایجاد شود، یعنی نوعی اگاهی از حضور خدا به انسان دست دهد. آنرا «تجربه دینی» و گاهی «تجربه عرفانی» مینامند. و شناخت خدا با توجه به قدرت عقل و نوع اعتقاد در انسانهای مختلف متفاوت است لذا میتوان گفت عقل و اعتقادات شخصی نقش مهمی در تعبیر و تفسیر تجربه دینی ایفا میکنند. در چند دهه گذشته تجربه دینی از موضوعات اصلی در حوزههائی مانند فلسفه دین و جامعهشناسی دین در جهان غرب؛ که غالباً بر اساس اعتقادات و طرز تفکر مسیحیت مورد بحث قرار گرفته است. در این مقاله مفهوم تجربه دینی و عرفانی در ادبیات فارسی بررسی میشود.
این مجموعه دربرگیرندهی 65 مقالهی دومین همایش پژوهشهای ادبی است. این همایش در سال 1381 به همت مرکز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس و با همکاری انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی و دانشگاه الزهرا برگزار گردید. مقالات عرضه شده در این مجموعه "زبان و ادبیات ایران باستان"، "ادبیات فارسی کلاسیک"، "ادبیات معاصر"، "زیباشناسی و بلاغت"، "نقد ادبی و ادبیات تطبیقی"، "زبان و ادبیات فارسی در خارج از مرزها"، "مطالعات زبانشناسی".
کتاب قرائت فارسی و دستور زبان برای سال دوم دبیرستانها، طبق برنامه جدید وزارت فرهنگ و تصویب شورای عالی کتب درسی و تالیف سعید نفیسی، محمدعلی روحانی، محمد نصرالله، دکتر مهدی محقق است که در سال 1338 منتشر شده است.
هدف از این تحقیق، تعیین نقش جنسیت مترجم در صحت ترجمه و نیز دریافت این مطلب است که آیا تفاوت عمدهای میان ترجمههای مترجمان زن و مرد از حیث صحت ترجمه وجود دارد یا خیر. برای رسیدن به این مهم، دو رمان انگلیسی و دو ترجمه از هر یک که یکی توسط مترجمی زن و دیگری توسط مترجمی مرد انجام شده بود، انتخاب شد. واحد ترجمه برای تجزیه و تحلیل در این تحقیق، جمله ساده کامل در نظر گرفته شد. بدین ترتیب که هر یک از ترجمهها، جمله به جمله، با متن مبدأ مقایسه شده و بر پایه طبقهبندیهایی مشخص، ترجمههای نامناسبی که بر درک متن مبدأ و در حقیقت بر صحت ترجمه، تأثیرگذار بودند، استخراج شدند. شمار مجموع ترجمههای نامناسب مشاهده شده در هر گروه، برای مترجمان زن و مرد، محاسبه شد. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات و انجام برخی محاسبات آماری، مشخص شد که تفاوت عمدهای میان ترجمههای مترجمان زن و مرد از لحاظ صحت ترجمه وجود ندارد؛ بدینسان، پاسخی منفی برای سؤال تحقیق به دست آمد و محقق توانست فرضیة صفر تحقیق خود را مبنی بر نبود تفاوتهای جنسیتی در صحت ترجمه، میان ترجمه مترجمان زن و مرد، به اثبات رساند.