انسانهای بزرگ، بیشتر بر اثر یک پیشامد و برخوردی ویژه در زندگیشان دگرگون میشوند و کمال و «فرگشت» پیدا میکنند. مولوی در برخورد با شمس تبریزی، بایزید بسطامی، در همنشینی و آشنایی با پیر نابینای بیدادلی، حافظ با برخورد و آشنایی با انجمنهای «مهریانه» یا «مغانه» (خربط= خورپت= خوربد، مهربان، مهربد) و «خرخانه»= خورخانه، مهرخانه= خانه مهر ...» و خاقانی هم با دیدار «ایوان مداین» و «ویرانههای تیسفون و تاق در هم شکسته کسری»، به کلی زیر و رو میشود و «دل عبرت بینش از دیده عبر» میکند و آشوبی در درونش پدیدار میگردد و خاقانی دیگری میشود! پخته و صاحب نظر و نیک بین و نیک اندیش. که به راستی خاقانی بزرگ، توانا و آفریدگار معانی ... از این پس پدید میآید و جلوه میکند.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
کتاب حاضر شرح قصاید منتخب خاقانی بر اساس نسخه دکتر ضیاالدین سجادی است .این اشعار در سوگ فرزند، همسر، عم، پسر عم و مقتدای او امام محمد بن یحیی شافعی سروده شدهاند .در اثر حاضر پس از شرح زندگی خاقانی این مطالب عنوان شده است 1 : معرفی قصیده به همراه معنی لغات، اصطلاحات و استشهاد به نظم و نثر فارسی 2 ; توضیح تلمیحات و اشاره به نکتههای بلاغی و دستوری 3 ; توضیح مفهوم بیت به همراه معنی مورد نظر شاعر 4 ; پارهای توضیحات حاشیهای به دنبال معنی ابیات; صفحات پایانی به فهرست منابع، آیات قرآنی، احادیث و روایات اختصاص دارد.
چون پایه این دفتر بر تلاشی "نمادین" است و خواست انجامین: نمودن "نماد" است نه شکافتن آن، و نمایش راز است نه گشایش آن، و این دفتر، نه از پی پزوهش در آثار نظامی است که برای نمایش "نماد" است، تا برانگیزاننده اندیشه پژوهشگران گردد از این رو باز نمودن نکته هایی اجتماعی، بایسته می نماید. نکته در خور نگاه اینست که: بیشتر پژوهشگران روزگار ما، جهان و رویدادهای گذشته را با ترازوی قرن نوزدهم و بیستم می سنجند و با حال و کار گذشتگان، از این دریچه نگاه می کنند و به ناچار همه می لغزند و لغزیده اند و سبب گمرهی های فراوان نسلهای جوان روزگار ما شده اند. اگر به این نکته توجه داشته باشیم و هر پدیده را با ترازوی زمان خودش بسنجیم، کهر بهنجار انجام داده این و جدول ارزشهای ویژه ای برایمان پدیدار می گردد. خردمندانی چون نظامی، در دل تاریکی زیسته اند و با تلاشی پیکارگونه روزنه هایی به سوی روشنایی باز کرده اند. گاه در میان سخنانشان بدسگالیهایی به چشم می خورد که هول انگیز است و اگر با چشم باز و با شناخت روزگار آنان و با ترازوی زمانشان، آنها را ننگریم و نسنجیم درباره آنان ستمکارانه داوری کرده ایم...
نویسنده کتاب در مقدمه در مورد کتاب اینگونه می گوید: ... در این دفتر دو چیز بیش از چیزهای دیگر به چشم می خورد: یکی روش و شیوه اندیشیدن یک جوان ایرانی در برهه یی از زمان، دوم، سیر و تحول معنوی یک انسان در راهی ویژه. در این دفتر بیشتر مقالاتی را آورده ام که جنبه پژوهشی دارند و چند گفتار زاییده احساس. آنچه صد در صد زاییده احساس است، سزاوار سرزنش و خورده گیری نیست – اما مقالات پژوهشی – که دست کم – در پدید آمدن آنها دعوی ژرف بینی و خرد انگاری شده است، باید مورد نقد و انتقاد واقع شود و در این زمینه هرگونه عیبجویی و خورده گیری و انتقاد را – اگرچه از روی غرض باشد – می پذیرم زیرا باور دارم هر اثری تا در کوره انتقاد تافته و پالوده نگردد ارج و بهایش نمودار نمیشود...