کمال الدین اسماعیل بن محمد فرزند جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی و شاعر نیمه نخست قرن هفتم هجری است . این قصیده سرای بزرگ ایرانی به دلیل معانی باریک نهفته در شعرش به خلاق المعانی معروف بود. وی علاوه بر باریک اندیشی و دقت در خلق معانی، در التزامات دشوار و آوردن ردیفهای مشکل شهرت دارد. او که شاعری مداح به شمار می آید، در لابلای مدایح خویش نکات حکمی و زیبایی قرار داده است. کمالالدین اسماعیل در ادبیات ترکی عثمانی نیز بهخوبی شناخته شده است و از او الگوی بسیار مناسبی برداشت کرده بودند. در کتاب پیش رو که به قلم محمد مهیار تحریر شده است، پس از مقدمه ای در خصوص اوضاع زمانی، نام و نسب، موطن، مذهب، فرزندان و ممدوحان کمال الدین اسماعیل به متن و شرح قصیده ها و ترکیب بندها، غزل ها و رباعیات این شاعر پرداخته است که در سال 1378 توسط انتشارات باورداران به چاپ رسیده است.
منظومه گنجینه الاسرار نوشتۀ عمان سامانی، دربردارندۀ یکی از بهترین و تأثیرگذارترین اشعار مذهبی در وصف امام حسین (ع) و حادثه عاشورا است. این اثر شامل سرودههای شاعر مشهور عصر ناصرالدینشاه، میرزا نورالله بن میرزا عبدالله بن عبدالوهاب چهارمحالی ملقب به تاجالشعرا و معروف به عمان سامانی و مجموعهای از مرثیهها و سوگنامهها با درونمایهای غمناک از توصیف مظلومیت شهدای حادثه کربلا است. کتاب گنجینه الاسرار به دلیل نوع و شیوه بیانش توانسته به خوبی محتوایی عرفانی را انتقال دهد و مفاهیم بزرگ واقعه کربلا را با روایتی عاشقانه به طور محسوس و ملموس به نمایش بگذارد. عمان سامانی قالب وقوع را برای سرودن و سخن گفتن از واقعه عاشورا برگزیده است. گنجینه عمان که شامل 831 بیت میشود را میتوان یک سفرنامه هم دانست، سفرنامهای که گزارشگرِ حرکت عارفانه و روحانی قافله یاران امام حسین در مسیر شهادت است.
در این مجموعه نخست مختصری از شرح حال حاج شیخ عبدالسلام تربتی بیان شده سپس گزیده ای از سروده های مولف در موضوعات مختلف اجتماعی عرفانی و مذهبی فراهم آمده است
در این مجموعه، لغات، ترکیبات، اصطلاحات و کنایات دیوان مسعود سعد تشریح و تفسیر شده است .این فرهنگ بر اساس تصحیح دکتر مهدی نوریان فراهم آمده و در آن واژهها و اصطلاحات مورد بحث به ترتیب الفبایی تنظیم شده است. معنی هر واژه با یک تا سه شاهد شعری همراه است .صفحات پایانی به فهرست منابع و ماخذ اختصاص دارد.
دست يافتن به فرهنگ جامع واژگان و اصطلاحات زبان فارسي ، آرزويي است كه هر فارسي زباني كه به نوعي با انديشه و كتاب سرو كار دارد در فكر خود مي پرورد ؛ و تلاش در اين راه وجهه همت بسياري از خدمتگزاران به فرهنگ و تمدن و ادبيات فارسي و ايراني است. اما اين مهم بدون حصول مقدماتي چند ميسرنمي شود ، يكي از اين مقدمات ، تاليف و تدوين واژه نامه هاي اختصاصي در رشته ها وفنون و علوم مختلف است .البته تدوین فرهنگ اختصاصی برای رشته ای خاص در زبان فارسی سابقه ای بس طولانی دارد و عمر آن کمتر از درازنای تاریخ نظم و نثر فارسی نیست، به گونه ای که یکی از قدیمی ترین کتب منثور زبان فارسی، فرهنگ اختصاصی در مفردات طب است، موسوم به الابنیه عن حقائق الادویه که در واقع توجه پیشینیان ما به این شاخه از فرهنگ نویسی را نشان می دهد.