نظامی، پس از سرودن کتاب خسرو و شیرین، هفت یا هشت سال دست بکاری نزده و یا اگر زده است، اثری از آن موجود نیست. البته دیوان قصاید و غزلیات مختصری فعلا از او در دست هست ولی اولا این قصاید و غزلیات و قطعات پراکنده متعلق بتمام دوران زندگانی ادبی اوست و اگر بفرض متعلق به این دوره نیز میبود، چیز قابل توجهی بشمار نمیرفت. در هر حال نظامی هفت یا هشت سال پس از سرودن خسرو و شیرین، نوشتن لیلی و مجنون، سومین کتاب خمسه خود را آغاز میکند. در این کتاب، نظامی ضمن پرداختن بمقدمات، از حسودان و طاعنان و بدخواهان و شاعران بیمایهای که با وی رقابت میکردهاند، گله بسیار میکند و ضمن این ابراز دلتنگی میگوید که در این مدت قصایدی ساز میکرده و غزلهایی میگفته و دیگران این آثار را از او میدوزدیده یا بتقلید ناقصی از آن میپرداختهاند. اما باز، از خلال سطور همین شکوهها و شکایات نیز پیداست که در این مدت کار قابل توجهی نکره و اثری بوجود نیاورده است.
خسرو و شیرین، دومین داستان منظومه است که نظامی سرودن آنرا در حدود سال 576 هجری قمری بپایان رسانیده است. خسرو و شیرین، یکی از معروفترین کتابهای نظامی و شاید معروفترین و سرشناسترین کتابهای وی است. در این کتاب که صرفنظر از اشعار الحاقی فراوان دارای شش هزار و پانصد و دوازده بیت است ابیات سست، مضامین مبتذل و بازاری و نکات ناسنجیده و رکیک کمتر میتوان یافت. کتاب با متنهای استادی و چیره دستی بنظم آمده و شاعر متنهای هنرمندی خویش را در تلفیق الفاظ و عبارت و اسجاع و قوافی بکار برده است.
تندخوانی نگاه کردن سریع و درک سرفصلهای کتاب، شرح روی جلد، شکلها، نمودارها و فهرست مطالب، دسترسی به کتاب، خواندن و به خاطر سپردن مطالب و مفاهیم خوانده شده، که در این کتاب آمده است. هدف این کتاب آن است که متخصصین، دانشجویان و علاقمندان به مطالعه را قادر سازد تا به سرعت مطالب و مفاهیم کتاب، اسناد و مجلات را بطور موثر و کاربردی، خوانده و فراگیرند. همه ما کتابها و مجلات و اسناد فراوانی داریم که به خاطر سپردن و یادآوری انها برایمان ضروری است. با آموختن تندخوانی می توانید به طور موثری از اطلاعات خوانده شده استفاده کنید. هدف این کتاب اعتماد به نفس و مرتب کردن مطالبی است که میدانید. این کتاب روش انعطاف پذیری را به شما می آموزد تا به تناسب نیاز خود از آن استفاده کنید....
کتاب «مرجعشناسی ادبی و روش تحقیق» نوشتهی «عباس ماهیار» است. «منابع راهنما»، «علوم ادبی»، «منابع علوم دینی»، «منابع علوم تاریخی» و «منابع علوم اوایل» عنوان مطالب اصلی است که در این اثر مورد بررسی قرار گرفته است. کتاب حاضر در مجموعهی «فنون و مفاهیم ادبی» منتشر شده است. در یادداشت این مجموعه به قلم حسن انوری میخوانیم: «میراث عظیم ادب فارسی نیاز به آن دارد که از نو نگریسته شود، دربارهاش تحقیق شود، ظرائف و لطایفش بررسی شود... طبیعی است که برای بازنگری و شناخت آثار ادبی باید ابزاری در اختیار باشد. بهخصوص باید این ابزار به زبانی ساده در اختیار جوانان و دانشجویان و دیگر علاقهمندان آثار ادبی قرار گیرد تا آنچنان که بایسته است این آثار را بشناسند و در جایگاه واقعی خود قرار دهند... پیش از این گزیدههای «مجموعهی ادب فارسی» و گزینههای «گنج ادب» را برای آن پایهگذاری کردیم تا نمونههای مناسبی از آثار ادبی همراه با شرح و توضیح در اختیار جوانان و دانشجویان قرار دهیم و اینک مجموعهی «فنون و مفاهیم ادبی» را بنیاد نهادهایم تا ابزاری باشد برای رسیدن به هدفی که در پیش گفته شد...