کتابخانه مجازی ادبیات

کتاب «انقلاب چین و مسائل ادبیات و هنر» که چندی پیش نشر یافت، اثر جالب و آموزنده‌ای برای توضیح مسائل هنری بشمار می‌رود. این کتاب مجموعه شامل چهار خطابه به عناوین ذیل است: 1. جنک آزادی بخش توده‌ای و مسائل مربوط با ادبیات و هنر ـ از چوئن لای2. مبارزه برای ادبیات چین نو ـ از کوموزو 3. ادبیات در مناطق تسلط کومین تانک ـ از مانوتون 4. ادبیات نوین توده‌ای ـ از چویانک.

این فرهنگ مشتمل بر بیش از 2000واژه و اصطلاح هنری درباره مقولاتی چون نقاشی، مجسمه‌سازی، معماری، هنرهای تزئینی، گرافیک و عکاسی است .فرهنگ حاضر به ترتیب حروف الفبای فارسی مرتب شده و ذیل هر مدخل آن این اطلاعات فراهم آمده است : معادل انگلیسی، شرح مختصری از واژه، تصویر، ارجاع و مکان جغرافیایی واژه . در صفحات پایانی، نمایه الفبای انگلیسی همراه با معادل فارسی به چاپ رسیده است ...

محمد عبادزاده کرمانی نویسنده کتاب در باره این کتاب این گونه میگوید: سال ها از مولانا جلال الدِین محمد بلخی شنیده بودم. دِیوان شعرش را ورق زده بر آن تفاخر کرده بودم. حس عجیبی مرا به سوی او فرا می خواند. من گدای دست و پا شکسته ادبیات به امید پیدا نمودن عصای علم، تا با تکیه بر آن، کشکول معرفت بر دوش ، به دنبال سرافرازی بیشتر زبان رسا و شیرین مادری ام باشم، قدم در کوی مولانا نهادم. خوانش پلاک عرفانش مرا به وجد آورد غافل از آن که دروازه معرفتش عالم غیب و شهود را در بر می گیرد. بنابراین از دریای احسان او وضو ساختم و الفبای مثنویش را نزد دوستی از دوستدارانش فرا گرفتم. مثنوی را ثنایی دیدم که ثناگوی آن ثنویت را در سخنش راه نداده و با تکیه بر کتاب خدا ، احدیت را سرمشق خود قرار داده ، بزرگترین شاهکار ادب و عرفان را خلق نموده است. تقرب مولوی به قرآن کریم را وقتی می توان لمس کرد که در برگ برگ مثنوی آیات قرآنی و یا اشاراتی از آن را مشاهده نمود. « با عمیق شدن به اشعار مولانا به صحت این ادعا پی می بریم و درمی یابیم که مولانا کلام خدا که خودش مسجع است برای تفهیم عامه زیر ذره بین قرار داده و با مو شکافی ، حقایق الهیه را بر ملا ساخته و گوش خرد را با آن آشنا نموده است.» پس با توجه بر آن که محل بزرگترین رویداد زندگی مولانا یعنی مکان ملاقات وی با شمس تبریزی از آیه 19 سوره مبارکه الرحمن اخذ و « مرج البحرین یلتقیان » نام گذاری شده است به ابیاتی از مولانا جلال الدین محمد که ملهم از این آیه قرآن کریم است اشاره، و از دیدگاه مفسرین قرآن کریم و شارحان مثنوی تاملی چند روا می داریم. اهل نار و خلد را بین هم دکان در میان شان برزخ لا یبغیان اهل نار و اهل نور آمیخته در میان شان کوه قاف انگیخته همچو درکان خاک و زرکرداختلاط درمیان شان صد بیابان و رباط هم چنان که عقد در دُرّ و شبه مختلط چون مهمان ِ یک شبه بحر را نیمش شیرین چون شکر طعم شیرین رنگ روشن چون قمر نیم دیگر تلخ هم چون زهر مار طعم تلخ ورنگ مظلم همچو قار مولوی برای گسترش فهم آیه مذکور ، به طور مستقیم آن را مطرح نمی کند بلکه چنان چه شیوه او در سرودن مثنوی است از تمثیل برای شرح بیانش سود می جوید. وچون مخاطبینش انسان ها هستند برای جلب توجه بیشتر از تفاوت های بین خود آنها سخن را آغاز می کند. « در اینجا مولانا از انسان سخن می گوید: اهل نار و اهل خلد در این جهان هم خانه اند اما در حقیقت میان آنها از نظر روحی و معنوی فاصله ایست که هرگز به یکدیگر نمی آمیزند و این فاصله مانند کوه قاف عظیم است. زر و خاک در معدن با هم اند اما ارزش آنها با هم آن قدر فرق دارد که گویی صدها بیابان و منزلگاه ( رباط:کاروانسرا ) فاصله دارند. درّ و شبه (سنگ زینتی سیاه و کم بها ) با هم در یک گردنبند ( عِقد ) به کار می روند اما ارزش آنها یکی نیست. در دو بیت آخری هستی یا وجود آدمی را به دریایی تشبیه می کند که یک نیمه آن شیرین و نیمه دیگرش تلخ است.» مولوی با این تمثیل ذهن انسان را متوجه تضاد و تفاوت بین مخلوقات الهی کرده سخن خداوند را مد نظر می گیرد و بحرین را که در آیه 19 سوره الرحمن آمده به تصویر می کشد تا با بیان تضاد این دو دریا بر تفاوت فکر، اندیشه و خصوصیات انسان ها بیشتر تأکید ورزد.

کتاب دنیای دانستنیها که در تلاش است تا مضامین جدیدی را در شعر فارسی وارد سازد، به قلم محمد عبادزاده کرمانی نگاشته شده است. نویسنده در بخش اول این کتاب تحت عنوان تحقیقی کوتاه درباره شعر فارسی به تعریف شعر ( از نظر متقدمین و متاخرین)، اقسام شعر (از جهت موضوع و ترکیب) و تاریخچه شعر ( بعد از اسلام)، تحول شعر در دوران معاصر ( از حیث مضمون و موضوع، تحول در قالب شعر)، شعر و موسقی و پایندگی شعر پرداخته است. عبادزاده کرمانی کوشیده است تا در بخش های دیگر این کتاب، میان شعر و ادب و علم و صنعت پلی ارتباطی برقرار سازد و در قالب کلام منظوم در خصوص مباحث علمی و معنوی سخن گوید. عناوین بخشهای منظوم کتاب پیش رو عبارتند از: در الهیات، در علوم و معانی، در ادبیات و عرفان، در داستانهای آموزنده و منظوم.