ابونصر علی بن احمد اسدی طوسی که این لغتنامه را نتیجه کوشش و تفحص و تتبع وی دانستهاند، شاعری نامدار و لغتدانی با ابتکار و خوشنویسی کلک استوارست. گرشاسبنامه وی گواه شاعری و لغتنامه او دلیل لغتدانی و نسخه کتاب «الابنیه عن حقایق الادویه» موجود به خط وی نمودار خطنویسی اوست. این کتاب که اگر اولین لغتنامه مدون در زبان فارسی تلقی نشود، اولین لغتنامه مدون متکی به شواهد شعری است که از دستبرد حوادث باز مانده و اساس کار لغتنامهنویسان بعدی قرار گرفته و بر آن بنیان بناهای قویم ارکان دیگری استوار داشتهاند.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
علی بن احمد متخلص به اسدی پسر ابونصر احمد ابن منصور است که وی نیز اسدی تخلص داشته است. اسدی صاحب گرشاسبنامه است. گرشاسبنامه به بحر متقارت و به اسلوب شاهنامه است. جمعی آن را بهتر از شاهنامه و گروهی با آن برابر دانستهاند، برخی هم میانهروی کرده و گفتهاند شاهنامه افصح و گرشاسبنامه ابلغ است؛ اما زندهیاد رشید یاسمی در این کتاب میگوید گرشاسبنامه با وجود کمال بلاغت و فصاحت و محسنات بسیار، به هیچوجه قابل قیاس با نامه ملی فردوسی نیست. در این کتاب اندرزهای گرشاسبنامه از کتب مختلف گردآوری شده است.