کمالالدین حسین خوارزمی از عارفان نامدار و دانشمندان بزرگوار قرن هشتم و نهم هجری است. او شارح مثنوی مولانا و صاحب آثار و تألیفات بسیار دیگری است که یکی از آن میان «ینبوع الاسرار فی نصایح الابرار» است. این کتاب در فلسفه و اخلاق و عرفان و مضامین حکمتامیز دیگر از معارف اسلامی که آن را با نثری آراسته و خوش و مزین به آیات قرآنی و احادیث نبوی و اشعاری نغز از سنایی و مولوی و عطار و دیگر سخنوران فراهم آورده است. این کتاب مستطاب که گنجینهای است از دقایق لطیف عرفانی و مجموعهای است از حقایق کمالات و کرامات انسانی، هم مفسر بعضی آیات قرآن است و هم شارح و مبین احادیث و اخبار و هم سفینهای از برگزیده اشعار و هم ناقل داستانها و حکایاتی از پیشینیان و شرح حالی از بزرگان و عرفا و مردان در راه خدا.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.