این سفرنامه مربوط به دوره زندیه است که از ارزش بیشتری برخوردار است؛ زیرا این دوره از مبهمترین و تاریکترین ادوار تاریخ ایران است و این سفرنامه دورنمای ایران را در آن دوران نشان میدهد. ویلیام فرانکلین که مأمور خدمت در هندوستان بود، سفری به ایران در این دوره انجام داد و سلسلهای از یادداشتها را تهیه کرد که نهتنها از منظر بازسازی گوشههای تاریک تاریخ کشور در آن ایام ارزشمند است، بلکه مطالب آن در زمینه آداب و رسوم مردم و جشنها و مراسم سنتی که در آن زمان وجود داشته و همچنین وضع شهرها و راهها میتواند مورد استناد قرار گیرد. نویسنده طی هشت ماه اقامت خود در شیراز در یک خانواده ایرانی و مانند فردی از آنان زندگی کرده و درباره بسیاری از آداب و رسوم احترامانگیز ایرانیان مطالبی ویژه نگاشته است. مطالبی نیز درباره تخت جمشید آورده که شرحی است که از دیدار وی از این بنا به رشته تحریر درآورده است.
در این مجموعه سیزده مقاله درباره جنبههای مختلف تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، رجال شناسی و ادبی منطقه و مردم((لرستان)) با این عناوین گردآمده است : ((لرستان در دایرهالمعارف اسلام/ مینو رسکی زروان لرستانی))، ((سید جعفر کشفی/ مجتبی مقدسی))، ((یک روز از زندگانی گونگادین/ عبدالکریم جربزهدار))، ((بازگیرها/ علیداد برزویی))، ((پیشنهاد انضمام حکومت ولایات ثلاث به ایالت بروجرد و لرستان/ غلامرضا عزیزی))، ((چهار سند تاریخی درباره دالوندها/ حمیدرضا دالوند))، ((کارگزاران لرستان/ سید فرید قاسمی))، ((وجه تسمیه تاریخی بدرآباد/ سعادت خودگو))، ((نمایش در خرمآباد/ هرمز زندی))، ((قدم خیر/ توکل حیدرزاده خرمآبادی))، ((یک ترانه لری/ شیرین وطندوست))، ((سالنامه دانشسرای مقدماتی پسران بروجرد/ سید فرید قاسمی)) و ((یادگارهای ماندگار/ عبدالله آفاق)) .
در جلد اول این مجموعه زنان نامآور ایرانی، از عهد باستان تا دوره انقراض ساسانیان معرفی شدهاند. برخی از این زنان عبارتاند از: ماندانا، سپاکو، آریان، اسپارترا، آتوسا، مروئه، رخسان، اباکیش، فدیمه، پارمیس، آمی تیس، ساندوسه، مانیا، رکسانه، ایندوک، برسین، آپامه، رینا، رودگون، رام بهشت، انوشه دخت، آذر ناهید، نرسی دختک، پوران و آزرمیدخت. گفتنی است در کتاب، فراوان به روایات هرودت، دیاکونوف، کتزیاس، و گزنفون استناد میشود. پایان کتاب شامل "گاه شناسی " است که در آن محدوده تقریبی تاریخ حیات هر یک از شخصیتهای تاریخی متن، تعیین شده است.