کتابخانه مجازی ادبیات

حسین مسرور که نام خانوادگی اش سخنیار و تخلصش مسرور است در بیستم صفر 1308 قمری در کوپا از بلوک اصفهان پا به عرصه وجود گذاشت. آنها برای تعلیم و تربیت به اصفهان کوچ کرده و مسرور در سایه نبوغ ذاتی تحصیلات مقدماتی را پشت سر گذاشته به مراکز علم و دانش دست یافت و از درس استادان نامی کسب نور نمود. از 9 سالگی اشعار خود را در انجمن ادبی اصفهان می خواند و در محضر شادروان دهقان سامانی مایه تحسین و تعجب شعرا گشت پس از چندی عازم شیراز شد و زبانهای قدیم و خطوط باستانی را در محضر فرصت شیرازی آموخت و در مراجعت به اصفهان اشعار انتقادی خود را با امضای مستعار در جرائد اصفهان و طهران منتشر ساخت به خراسان و کاشان سفری نمود و هر جا از خرمن معرفت دامنی برگرفت پس از فوت پدر باز سفری به شیراز نمود و دوستانش از او خواستند تصدی ریاست چاپارخانه های شیراز را بپذیرد قبول کرد و دو سال بعد در طهران به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و از 1302 شمسی به مدت 36 سال عهده دار تعلیم و تربیت مردان امروز بود. استاد مسرور علاوه بر تبحر در فنون شعر و ادب در ریشه لغات قدیمی و اشعار و اصطلاحات مشکل شعری غریزه الهام بخشی دارد...

کتاب گل سرسبد مشحون از برگزیده اشعاری است که شاعران بلند آوازه ایران در طول چهارده قرن درباره عظمت مقام امیرالمومنین (ع) سروده اند و بر ارباب دانش و خرد پوشیده نیست که تدوین چنین کتابی صرف وقت بسیار می خواهد و مخصوصا به آقای علی اکبر خان پیروی شاعر آل محمد به مناسبت این توفیق باید تبریک گفت که دیوان ده ها و شاید بیش از صد شاعر توانا را از قرنهای گذشته تا عصر حاضر از روی شوق و حوصله و پشتکار مطالعه کرده و از میان آنها بهترین اشعار را در پیرامون مقام و مرتبت امیرالمومنین برگزیده اند و این اقدام به اعتقاد نویسنده این سطور براستی یک ابتکار شاعرانه است که چنین همتی تا به حال از کسی دیده نشده است و اگر هم شده باشد مسلما به این پایه و مایه نیست...

در این گزیده، گردآورنده کوشیده تا سخن رودکی را از نخستین مأخذهایی که برجای مانده نقل کند؛ حصول این مراد را به فراهم آوردن قطعه‌هایی که از آثار وی در تاریخ سیستان و تاریخ بیهقی و ترجمان البلاغه رادویانی، لباب الالباب عوفی، حدائق السحر وطواط، المعجم شمس قیس، تحفة الملوک، فرهنگ لغات فرس اسدی و فرهنگ جهانگیری آمده، پرداخته و آنگاه در کتاب‌های دیگر پژوهیده و از سخنان بنیادگر شعر پارسی به قدر همت گل دسته بسته و به بزم دوستاران سخن نغز به ارمغان فرستاده است؛ سپس برای آسانی کار محققان معنی بیشتر واژه‌ها را به ضبط فرهنگ‌ها در پاورقی آورده و بیت‌هایی که گمان می‌رفت دشوار باشد، به‌سادگی معنی کرده و برخی از نکته‌های دستوری را نیز بیان داشته است.

رودکی را یکی از چندتن معدود از میان نخستین شعرای زبان فارسی می‌توان شمرد که به تخلص شاعرانه خویش معروف شده و این خود دلیل بر فرط شهرت شاعر است که شهرت او در شعر عنوان شخصی وی را در حجاب بگیرد و نام اصلی او را از میان ببرد؛ چنان‌که مؤلفان در نام و نسب و کنیت او آن همه اختلاف کرده‌اند و شاید شاعران دیگر اقران رودکی نیز تخلص داشته‌اند که بدان مشهور نگشته‌اند. در این کتاب 1098 بیت به دست آمده از رودکی تا زمان تألیف کتاب و شرح حال او آورده شده است.