در رسالات خواجه عبدالله انصاری اشعار بسیاری به صورت قصیده، غزل، قطعه، رباعی، دوبیتی، تکبیتی و مثنوی وجود دارد که در اغلب آنها نیز تخلص «پیر انصاری»، «انصاری» و «پیر هرات» به چشم میخورد و باعث شده که بسیاری آن ابیات را از خواجه بدانند. با نگاهی کوتاه به این اشعار بهسادگی میتوان یافت که آنها از خواجه نیست و متعلق به قرن هفتم یا هشتم به بعد میباشد. در این کتاب نویسنده از این اشعار انتسابی، رباعیات را جمعآوری کرده و همراه با توضیحات و فهارس عرضه داشته است. بیشتر این رباعیات به شاعران دیگر نیز منسوب است و در دیوان آنها وارد شده است.
این کتاب بخشی از دیوان محمدعلی ناصح رئیس انجمن ادبی ایران و مشتمل بر ترجمه حال و برخی چکامه ها و غزلیات و مثنویها و رباعیات است
کتابی حاضر مجموعۀ پانزده گفتار دربارۀ هنر صحافی اسلامی و ایرانی است. مقالات این کتاب خواننده را با کلیاتی دربارۀ سیر صحافی در دورۀ اسلامی (عمدتا از قرون اولیه تا دورۀ قاجار) به ویژه در ایران،اقسام جلدها و تزئینات آنها، ابزارهای صحافی و برخی از استادان جلدسازی آشنا میسازد. چند متن برگزیده از منابع مختلف، از جمله یک منظومه و دو کتابشناسی دربارۀ صحافی اسلامی که یکی از آن دو به منابع خارجی اختصاص یافته، از بخشهای پایانی این کتاب است.
خواجه عبدالله انصاری که مقامی شایسته در عرفان دارد و نام پرآوازهاش در اقطار زمین و زمان پیچیده، عارفی است وارسته و سالکی است آراسته و صاحب کرامات فراوان. در علم و دانش و قدرت بیان و کلمات شیرین و عبارات زیبا و نمکین، مطالبی خلق کرده که مونس دردمندان و انیس و جلیس و همنشین شیفتهدلان و گوشهنشینان است. سخنانش گرجه بیشتر به صورت نثر مسجع و مقفی است، ولی ساده و روان و شیواست و از اینرو مطلوب دلها و مورد پسند سوختهدلان و سودازدگان و حقطلبان است. این کتاب دربرگیرنده بخشی از مناجاتهای خواجه است که به عنوان «مناجاتنامه» مشهور گشته است.
«صد میدان» از کتابهای تصوف تشریعی پیر هرات است که مراحل سیروسلوک را از توبه شروع و به بقا ختم میکند و در هر میدان استدلال از آیات قرآنی میآورد. این کتاب در واقع فقه اللغه میادین و منازل سلوک است که از هر منزل، منزل دیگر را به وجود میآورد. کلمات آن کوتاه و بعضاً سمبلیک و رنگ اشاره به خود میگیرد و از همینرو شاگردان حلقه تدریس پیر هرات به او التجاء کردند که اثر دیگری به وجود آورد که مفسر و معبر «صد میدان» شود و خواجه نیز کتاب «منازل السائرین» را به وجود آورد. این کتاب توسط عبدالحی حبیبی استاد تاریخ تصحیح و تحشیه شده است.