این کتاب از کلیات شمس که شامل بیش از چهل هزار بیت از غزلیات، قصاید، ترجیعات و رباعیات مولانا جلالالدین محمد مولوی است منطبق بر معتبرترین نسخ موجود در جهان است که استاد ادیب و مولویشناس نامدار فقید «بدیعالزمان فروزانفر» سالها به تصحیح انتقادی آن همت گماشت و از سال 1339 تا 1345 به صورت جزوات نهگانه از سوی دانشگاه تهران انتشار یافت و بنابراین مانند نسخه چاپ دانشگاه، صحیحترین و کاملترین نسخه این دیوان است که تقدیم خوانندگان علاقمند شده است. مزیت این چاپ آن است که اشعار الحاقی و سستمایه منسوب به مولانا بنا به تشخیص استاد فروانفر پاک و منقح گردیده است. همچنین در این چاپ، اشعار عربی اعرابگذاری شده و نیز برخی واژههای فارسی که از لحاظ حروف مشترک ولی از حیث لفظ و معنی متفاوت هستند؛ مانند «دُرّ و در» یا «خم و خُم» یا «رستن و رُستن» نیز برای درک بهتر خواننده اعرابگذاری شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
این پژوهش با هدف آسان سازی و روان گویی مطالب و معانی پیچیده و دشوار در "مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز" اثر شیخ محمد لاهیجی تهیه شده است. غامض بودن عبارات و تعقیدات کلام و اطناب بیان شارح، نگارنده را واداشته تا در عین رسایی پیام و شیوایی بیان، مفاهیم صریح عرفانی را با عباراتی موجز و مختصر در دسترس جویندگان اسرار الهی و پویندگان حقایق معانی قرار دهد زیرا معتقد است که "خَیرُ الکَلام ما قَلَّ وَ دَلَّ وَ لَم یَمَل".
کتاب حاضر برای استفاده کنندگان از مثنوی شریف فراهم آمده تا جایگاه بیت یا ابیاتی را در مثنوی بجویند و به حکمت یا داستان مورد نظرشان دست یابند، آن چه ما را به تنظیم این مجموعه برانگیخت اهمیت بر نفوذ این کتاب بزرگ در تاریخ ایران و اسلام است.
موضوع کتاب مثنوی معنوی از مولانا محمد بلخی خلاصه داستانها، قطعات و تمثیلات، دوبیتی ها، تک بیتی ها، رباعیات، زندگی نامه و چند مقاله که به اهتمام محسن غیور در سال 1363 منتشر شده است