این کتاب شامل دو بخش است. در بخش نخست شش مقاله از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه شده است. سه مقاله به قلم چامسکی، دو مقاله بر اساس مصاحبهای که میان چامسکی و میستورونات به عمل آمده و یک مقاله از جان سیرل که در رابطه با ارزیابی انقلاب چامسکی نوشته شده است. در بخش دوم نیز شش گفتار درباره جنبههای گوناگون دستور زبان گشتاری چامسکی منظور شده که نگارنده آنها را پس از مطالعه در اغلب آثار چامسکی، به رشته تحریر کشیده است.
این کتاب دربرگیرنده سه سخنرانی است که در سال 1934 در دانشگاه لندن ایراد شدهاند. قصد اصلی کارناپ در این کتاب، کوشش برای توضیح جنبههای اصلی روش حلقه وین در پرداختن به فلسفه است. این روش عبارت است از تحلیل منطقی علم و به سخن دقیقتر تحلیل نحوی زبان علمی. در این کتاب فقط به خود روش پرداخته شده و نظرات خاص حلقه وین که حاصل کاربرد آن روش هستند، مثلا موضع تجربهباورانه، ضد مابعدالطبیعی و فیزیکیانگارانه آنان بیشتر در مثالها ارائه شدهاند.
مباحثات ارائه شده در این کتاب، شامل این بخشها است: پیامدهای تلویحی سیاسی پیدایش رشته نوین زبانشناسی در جنبش رمانتیک، آرا و عقاید مارکس و انگلس درباره زبان، حمله به زبانشناسی ساختاری توسط هیتلر و استالین، نقش گروههای مبلغین مسیحی و نظامیان در بنیانگذاری این رشته در ایالات متحده و رابطه بین نظریههای زبانشناختی و عقاید سیاسی نوآم چامسکی. نویسنده نشان میدهد جریانات سیاسی و فکری خارج از محدوده زبانشناسی، اغلب در محدودیت نسبی رویکرد مستقل به زبان مؤثر بوده است و استدلال میکند زبانشناسی مستقل نهتنها با اهداف سیاسی مترقی سازگار نیست، بلکه میتوان آن را خلاقانه برای دستیابی به چنین اهدافی نیز مورد استفاده قرار داد.
ادبیات عبارت است از تمام ذخایر و مواریث ذوقی و فکری اقوام و امم عالم که مردم در ضبط و نقل و نشر آنها اهتمام کردهاند. این میراث ذوقی و فکری که از رفتگان بازمانده است و آیندگان نیز همواره بر آن چیزی خواهند افزود، همواره موجب استفاده و تمتع و التذاذ اقوام و افراد جهان خواهد بود. این کتاب درباره تعریف ادبیات، آغاز ادبیات، رسالت ادبیات، ادبیات و فرهنگ، ادبیات و ژرفاندیشی، عناصر زیبایی و .... مطالبی را ارائه نموده است.
لوسمینوویچ ویگوتسکی (1934 - 1896) در طول عمر کوتاهش در علوم اجتماعی، روانشناسی، فلسفه، زبانشناسی و ادبیات و هنر سرآمد اقران خود شد. وی در سن بیست و هشت سالگی به طور منظم به روانشناسی پرداخت و نظریه رشد خود را در طول چند سال ارائه داد. این کتاب آخرین اثر از 180 اثر اوست که در سال 1934 در مسکو به چاپ رسید و در 1962 به انگلیسی برگردانده شد. وی مراحل متوالی رشد ذهنی را ابداع و یا به طور مبتکرانه تعدیل نمود. وی با بررسی زبان خودمحور تصورات پیاژه را به طور بنیادی متحول ساخت. همچنین در این کتاب، تحلیل های ناقدانه چندی از نظرات دانشمندان در ارتباط با رشد و تفکر و زبان به عمل آمده و بر جذابیت بحث افزوده است. هرچند موضوع اصلی کتاب ویگوتسکی رابطه تفکر و زبان است، اما مطالب جدیدی در زمینه های گوناگون تحلیل فرایند تکوینی رابطه بین تفکر و زبان، تحلیل نقدانه نظریه های علمای تربیت و روانشناسی پیرامون رشد زبان و تفکر، چگونگی صورت بندی مفاهیم در ذهن کودک، مطالعه و بررسی تطبیقی موضوع هایی چون مفاهیم خود به خودی و علمی کودک، زبان گفتاری و نوشتاری، زبان بیگانه، زبان مادری، زبان خودمحوری، زبان برونی و درونی و ... یافت می شود. ترجمه این کتاب مهم را دکتر بهروز عزبدفتری، استاد دانشگاه تبریز در سال 1366 انجام داده است.