عاقل خان رازی که در دربار اورنگ زیب گورکانی بود، دست به تألیف این کتاب زده است. این کتاب که به زبان فارسی نگاشته شده، شرح حال اورنگ زیب از زمان تولدش، حوادث دوران قبل از به سلطنت رسیدن او، برکناری پدرش شاه جهان در سال 1096 تا هفت سال بعد از آن و به سلطنت رسیدن اورنگ زیب را دربر دارد. اهمیت کتاب در آن است که مؤلف در دربار حضور داشته و شاهدی بر وقایع و حوادث بوده است. بنابراین مطالب آن نیز تاحدودی به واقعیت نزدیک است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
شاعر این دفتر یعنی عاقلخان رازی اگرچه در سرزمین هند نامی شناختهشده در عرصه سیاست و تاریخ و ادب بوده است؛ اما در ایران باید او را در شمار همان شاعران گمنام و غریب جای داد. عاقل خان شاعر است و مورخ و دولتمرد. قریب به پنجاه سال مقامات و مناصب والا داشته است و هماره مورد تکریم و احترام پادشاه و شاعران بزرگ روزگار خویش بوده است. وی از حیث سن و سال قریب به زبع قرن پس از صائب و ربع قرن پیش از بیدل زیسته است و سعادت همنشینی با این هر دو شاعر بزرگ را نیز داشته است و شاعری چون بیدل دهلوی ایشان را بسیار مورد تکریم و نوازش قرار میداده است و هر گاه این شاعر شعری از بیدل را نقد میکرده است بیدل به احترام نظر و رأی او برمیخاسته و احترام را به جای میآورده و امر او را مطاع میدانسته است.