ابوریحان در فهرستی که در 427 ق از آثار خود فراهم آورده به دو کتاب درباره ی محاسبه ی وترهای دایره اشاره کرده است: یکی اِسْتخراجُ الاَوْتار فی الدائِره بِخواصَّ الخَطَّ المُنْحَنی [الواقِع] فیها؛ یعنی یافتن اندازه ی وترهای دایره، از روی ویژگی های خط منحنی (در واقع: خط شکسته) که در آن است؛ و دیگری جَمْعُ الطُّرُقِ السّائِرَه فی مَعْرِفَه اَوتارَ الدائِرَه یعنی «گردآوری روش های رایج در شناخت (= یافتن اندازه ی) وترهای دایره». بیرونی اثر نخست را جزو آثار کامل شده و دومی را جزو آثار در دست تکمیل و اصلاح ثبت کرده است. عبارتی که از آغاز این فصل از کتاب استخراج الاوتار نقل شد، به خوبی هدف ابوریحان از تألیف این کتاب را آشکار می سازد. ناگفته پیداست که بهترین روش آموزش هندسه ارائه ی روش های متفاوت حل یک مسأله یا اثبات قضیه است، تا دانش آموز بتواند با مقایسه ی این روش ها ذهن خود را تمرین دهد. استخراج الاوتار، همچون دیگر آثار بیرونی، از نظر تاریخ علم، و بویژه تاریخ ریاضیات، نیز اهمیتی بسزا دارد. زیرا بیرونی در این کتاب مانند همیشه، صاحبان روش های مختلف اثبات قضایا را یاد کرده است. ابوریحان نیز در استخراج الأوتار نخست 4 قضیه مطرح می کند. وی برای این چھار قضیه به ترتیب 3 ،10 ،22 و 3 برھان می آورد و در ضمن ارائه ھر یک از این روش ھا، به شباھت ھا و تفاوت ھای میان روش ھای مختلف اشاره می کند. او تأکید می کند که می توان قضیه ی دوم را از روی قضیه ی نخست، و نیز قضیه ی نخست را از روی قضیه ی دوم اثبات کرد. اما نمی توان ھر دو کار را با ھم انجام داد. یعنی دست کم باید یکی از این دو قضیه را مستقل و بدون استفاده از دیگری ثابت کرد و سپس این قضیه ی اثبات شده را در اثبات قضیه ی دیگر به کار برد. ھمه ی 22 برھانی که برای قضیه ی نخست آمده، مستقل از قضیه ی دوم است، پس یک دانش آموز می تواند پس از اثبات قضیه ی نخست با یکی از این 22 روش، در اثبات قضیه ی دوم از قضیه ی نخست استفاده کند. در روش ھای سوم، پنجم، ششم، و ھشتم قضیه ی دوم نیز از قضیه ی نخست استفاده نشده است. بسیاری از آثار مورد استفاده ی بیرونی امروزه از بین رفته اند و ما تنها از طریق نقل قول های بیرونی در استخراج الاوتار از وجود چنین آثاری آگاه شده ایم. مسائل کتاب استخراج الاوتار را می توان به دو دسته متمایز تقسیم کرد. دسته ی اول (مشتمل بر 15 مسأله) عبارتند از: 1 تا 5. درباره ی ترسیم مثلث به وسیله ی ستاره و پرگار؛ 6. مربوطه به محاسبه ی پاره خط هایی است که پای یک ارتفاع مثلث روی قاعده ی نظیر آن پدید می آورد؛ 7. درستی دستور محاسبه ی مساحت مثلث بر حسب اضلاع آن (رابطه ی هرون)؛ 8. درستی همان مطلب درباره ی 4 ضلعی؛ 9 و 10. 2 مسأله از مسائل جبر قدیم؛ و 11 تا 15. مسائلی که در هیئت و نجوم کاربرد دارند. 15 مسأله ی دسته ی دوم نیز همگی به محاسبه ی اوتار دایره است.
سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامهنگار، نویسنده و نمایشنامهنویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخستوزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهمترین شاعران عصر مشروطه بهشمار میرود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی میدانند. کتاب حاضر گزیدهی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.
براي شناختن بزرگان وسرشناسان فرهنگ و ادب ، گذشته از نوشته های خود آنان اطلاع از آنچه ديگران درمورد آنان گفته اند و نوشته اند نيز بايسته و سودمند است . انگيزه ي گردآوردن اين دفتر نيز همين بوده است وآنچه درآن جمع آمده آثاري است كه در طول ساليان به طور پراكنده در مطبوعات و نشريات و كتب گوناگون درباره ي شهريار و شعر و زندگي او نوشته شده و چه بسا دسترسي به آنها براي آيندگان جز در مجموعه هايي از اين گونه ناممكن مي بود.
بزرگترین تألیف ابوریحان در هندشناسی همین کتاب است که در هشتاد باب فلسفه و عروض و ریاضیات و جغرافیا و حقوق و ادبیات و .... را بیان میکند. مطالب این کتاب در ذکر عقاید و آراء هندوان در باب مسائل فلسفه و نجوم و هیئت و عقاید و قوانین دینی و اجتماعی است که ابوریحان از معاشرت با علمای هند و ترجمه کتابهای آن دیار فراهم آورده است.
این رساله در تسطیح کره بر سطح مستوی است و از چهار نوع تسطیح که علمای ریاضی اسلام ابداع کردهاند در آن گفتگو شده است. این رساله در چاپخانه حیدری و در سال 1353 به طبع رسید