مطالعه تطبیقی مردمشناسی فرهنگ مادی و معنوی عشایر ایران و مقایسه آن با تحقیقات مشابه درباره ایلات کشورهای دیگر خاورمیانه و آسیای مرکزی چهبسا مشابهات زیادی را بین آنها نمایان سازد. بعضی از این خصوصیات مشترک در بین ایلات ایران که حتی از لحاظ زبان و مکان از یکدیگر بهدورند بهخوبی مشهود است. گفتنی است افزون بر نفوذ اقوام خارجی در مملکت، سلاطین ایران نیز با تبعید و جابجاکردن عشایر سهم عمدهای در این اختلاط و امتزاج داشتهاند. این کتاب یک دستورالعمل و راهنمایی برای شناسایی ایلات و عشایر است. در ضمیمه کتاب نوشتاری از فردریک بارت درباره چادرنشینی در کوهستانها و فلاتهای آسیای جنوب غربی آورده شده است.
بخش تحقیقات عشایری موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از سال 1356 تصمیم به جمع آوری و انتشار منابع و مآخذ فارسی عشایر ایران گرفت. حاصل این پژوهشها ابتدا در سال 1357 و سپس تکمیل شده آن در سال 1360 در نسخه های معدودی که حاوی 280 منبع و مآخذ فارسی عشایر ایران بود، بصورت زیراکسی منتشر گردید. در مرحله سوم در سال 1361 پژوهشگران موسسه مذکور موفق شدند یکصد و بیست منبع دیگر نیز بدان افزوده و سرانجام تمامی منابع و مآخذ مذکور در سال 1362 در هم ادغام و به صورت 400 منبع و مآخذ فارسی عشایر ایران آماده گردید، لیکن ادامه کار و تفحص در کم و کیف دستآوردها هیچگاه متوقف نشد و یر اساس این اندیشه، جمع آوری و منابع و مآخذ با همکاری پژوهشگران علاقه مند ادامه یافت، که صد منبع و مآخذ منتشر شده در معدود نسخه های زیراکسی در سال 1363 به کوشش آقای شاهرخ ترغیبی نمونه آن می باشد. انگیزه تدوین این کتاب وجود مقالات فراوان ولی پراکنده مربوط عشایر ایران و نیز برخی کتب و نوشته هایی بود که بخشی از آن به مسائل مختلف عشایر ایران اختصاص داشت ولی به هیچ شکلی تدوین نگردیده و آگاهی دوستداان از آنها بسیار مشکل می نمود، زیرا گاهی دسترسی به نشریات پراکنده سازمانهای مختلف دولتی و نشریات منتشره در شهرستانها تا مرز نامیسر بودن و عدم آگاهی از آن وجود دارد. چون اسماء عشایری مناطق مختلف در منابع اصلی اعراب گذاری نشده و دسترسی به مطلعین محلی نیز میسر نبود ممکن است ضبط املائی برخی از اسماء نادرست باشد، هرچند تا آنجا که ممکن بود در تصحیح آن دقت لازم اعمال شده است.
نویسنده در سال ۱۳۱۴ در لرستان اقامت داشته و بررسیهایی درباره زندگی ایل «پاپی» به عمل آورده که زیربنای این کتاب را فراهم میکند. در همین سفر اشیایی را نیز گردآوری نموده که معرف بخشی از فرهنگ لرها است. وی در این کتاب از جغرافیای طبیعی منطقه، زندگی اقتصادی و فرهنگ مادی، و فرهنگ اجتماعی و معنوی این ایل سخن گفته است.
کتاب حاضر یادنامه دکتر غلامحسین صدیقی است که توسط دکتر پرویز ورجاوند گردآوری و تصحیح شد و در سال 1372 به چاپ رسیده است فهرست کتاب عبارتست از: بخش نخست: در گذشت و برگزاری آیینهای آن سروده ها و نوشته ها؛ بخش دوم: زندگینامه، نقش و آثار؛ بخش سوم: نوشته ها، نظرها و خاطره ها درباره شخصیت و منش، ارزش و مقام زنده یاد دکتر صدیقی؛ بخش چهارم: دیدگاهها، نوشته ها و مقاله ها.
کتاب سرزمین قزوین درباره سابقه تاریخی و آثار باستانی و بناهای تاریخی سرزمین قزوین است که توسط دکتر پرویز ورجاوند بررسی و نوشته شده است. در این کتاب در آغاز هر فصل پس از معرفی موقعیت طبیعی هر دهستان، گفتگویی به نسبت جامع نیز درباره سابقه تاریخی دهستان مزبور صورت گرفته است و این بدان منظور است که با تاریخ گذشته آن دهستان آشنایی حاصل گردد و دانسته شود که در جریان تحولات و رویدادهای این سرزمین ناحیه مزبور چه نقشی بر عهده داشته و بر آن چه گذشته است. در چه زمان وسیع و آبادان بوده، چگونه به کاستی گرائیده و خموش مانده است و یا وارون آن. در این کتاببرای توضیح و تشریح هر بنا تا آنجا که مقدور بوده سعی شده است نقشه آن تهیه و همراه با عکسهایی لازم و گویا عرضه گردد. هیچ پیکری بدون آنکه نقشی از نظر توجیه بیشتر و کامل صورت پذیرفته و جزئیات هر اثر مورد بحث قرار گرفته اینست که نویسنده وظیفه خود میدانست تا هر بنا را چنانکه هست، با تمام ویژگیهایش معرفی نماید، به نحوی که اگر روزگاری چون هزران اثر دیگر در نتیجه بیتوجهی و عوامل پیشبینی نشده، هریک از آنها دچار خرابی شود و یا فرو بریزد، شناسنامه کاملی از آن در دست باشد.