این سفرنامه در 83 به خطی خوانا با چند افتادگی جزئی، با مرکب مشکی بر روی کاغذ آبیرنگ نوشته شده است. این اثر حاوی دو بخش است؛ بخش اول حرکت از تبریز تا رسیدن به خوی و دوم، توضیح اقامت در خوی و حرکت به سمت ماکو تا رسیدن به مقصد است. تاریخ حرکت از تبریز مطابق متن 14 شوال 1286 و تاریخ پایان سفرنامه 18 محرم 1287 تقریباً سه ماه است. این سفرنامه به دستور ناصرالدین شاه نگاشته شده و نویسنده مأموریت محرمانه داشته که به این صفحات سفر نموده و شرح سفرش را به عنوان گزارش تقدیم شاه نماید. نویسنده متن علی بن محمد نامی بوده که دارای منصب «مهندس مخصوص حضور همایون» نیز بوده و در هیچیک از کتب رجال عهد قاجار نامی از وی برده نشده است.
در این مجموعه سیزده مقاله درباره جنبههای مختلف تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، رجال شناسی و ادبی منطقه و مردم((لرستان)) با این عناوین گردآمده است : ((لرستان در دایرهالمعارف اسلام/ مینو رسکی زروان لرستانی))، ((سید جعفر کشفی/ مجتبی مقدسی))، ((یک روز از زندگانی گونگادین/ عبدالکریم جربزهدار))، ((بازگیرها/ علیداد برزویی))، ((پیشنهاد انضمام حکومت ولایات ثلاث به ایالت بروجرد و لرستان/ غلامرضا عزیزی))، ((چهار سند تاریخی درباره دالوندها/ حمیدرضا دالوند))، ((کارگزاران لرستان/ سید فرید قاسمی))، ((وجه تسمیه تاریخی بدرآباد/ سعادت خودگو))، ((نمایش در خرمآباد/ هرمز زندی))، ((قدم خیر/ توکل حیدرزاده خرمآبادی))، ((یک ترانه لری/ شیرین وطندوست))، ((سالنامه دانشسرای مقدماتی پسران بروجرد/ سید فرید قاسمی)) و ((یادگارهای ماندگار/ عبدالله آفاق)) .
در جلد اول این مجموعه زنان نامآور ایرانی، از عهد باستان تا دوره انقراض ساسانیان معرفی شدهاند. برخی از این زنان عبارتاند از: ماندانا، سپاکو، آریان، اسپارترا، آتوسا، مروئه، رخسان، اباکیش، فدیمه، پارمیس، آمی تیس، ساندوسه، مانیا، رکسانه، ایندوک، برسین، آپامه، رینا، رودگون، رام بهشت، انوشه دخت، آذر ناهید، نرسی دختک، پوران و آزرمیدخت. گفتنی است در کتاب، فراوان به روایات هرودت، دیاکونوف، کتزیاس، و گزنفون استناد میشود. پایان کتاب شامل "گاه شناسی " است که در آن محدوده تقریبی تاریخ حیات هر یک از شخصیتهای تاریخی متن، تعیین شده است.