ابن بطوطه، سیاح نامدار مغربی در قرن هشتم هجری، بخش پهناوری از ربع مسکون را به مدت سی سال درنوردید. اما این کتاب که پژوهشی در سفرنامه اوست، تنها بخشی از خط سیر او را از بین النهرین در عراق کنونی تا ایران و سپس تا ماوراء النهر در آسیای میانه دربرمی گیرد و شامل پنج فصل است. فصل اول به معرفی خط سیر ابن بطوطه و سفرنامه او؛ و فصل دوم به بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی شهرهای این محدوده در آن زمان اختصاص یافته است. در فصل سوم سرگذشت آن تعداد از نهادهای علمی و مراکز مذهبی (مانند مساجد و خانقاهها و مزارات) که ابن بطوطه از آنها دیدن کرده است؛ و در فصل چهار شرح حال رجال علمی و مذهبی مذکور در سفرنامه ابن بطوطه آمده و در فصل پنجم نیز به ارزیابی و نتیجه گیری نهایی پرداخته شده است.
سیدمحمدرضا کردستانی با تخلص میرزاده عشقی (۲۰ آذر ۱۲۷۳ – ۱۲ تیر ۱۳۰۳) شاعر، روزنامهنگار، نویسنده و نمایشنامهنویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود که در دوره نخستوزیری رضاشاه، به دستور رئیس اداره تأمینات نظمیه (شهربانی) وقت، ترور شد. وی از جمله مهمترین شاعران عصر مشروطه بهشمار میرود که از عنصر هویت ملی در جهت ایجاد انگیزه و آگاهی در توده مردم بهره گرفت. او را خالق اولین اپرای ایرانی میدانند. کتاب حاضر گزیدهی اشعار و تقسیر و نقدی ادبی آثار میرزاده عشقی است.
براي شناختن بزرگان وسرشناسان فرهنگ و ادب ، گذشته از نوشته های خود آنان اطلاع از آنچه ديگران درمورد آنان گفته اند و نوشته اند نيز بايسته و سودمند است . انگيزه ي گردآوردن اين دفتر نيز همين بوده است وآنچه درآن جمع آمده آثاري است كه در طول ساليان به طور پراكنده در مطبوعات و نشريات و كتب گوناگون درباره ي شهريار و شعر و زندگي او نوشته شده و چه بسا دسترسي به آنها براي آيندگان جز در مجموعه هايي از اين گونه ناممكن مي بود.
ابن بطوطه سیاح نامدار مغربی در قرن هشتم هجری، بخش پهناوری از ربع مسکون را به مدت سی سال درنوردید. اما این کتاب که پژوهشی در سفرنامه اوست، تنها بخشی از خط سیر او را از بین النهرین در عراق کنونی تا ماوراءالنهر در آسیای میانه را دربرمیگیرد و شامل پنج فصل است. فصل اول به معرفی خط سیر ابن بطوطه و سفرنامه او، فصل دوم به بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی شهرهای این محدوده در آن زمان اختصاص یافته است. در فصل سوم سرگذشت آن تعداد از نهادهای علمی و مراکز مذهبی مانند مساجد و خانقاهها و مزارات که ابن بطوطه از آنها دیدن کرده و در فصل چهارم شرح حال زجال علمی و مذهبی مذکور در سفرنامه ابن بطوطه آمده و در فصل پنجم نیز به ارزیابی و نتیجهگیری نهایی پرداخته شده است.
تحفه جلالیه اثر محمدبن علی ناموسخواری، نویسنده دانشمند و کاتب قویدست عصر ایلخانی در قرن هشتم ق، از جمله آثاری است که به طور مستقل درباره دبیری و کتابا به زبان فارسی تألیف شده و از منابع مهم و معتبر در ترسل است و به دلیل جامعیت موضوعات عرضه شده، شیوه تنظیم و نحوه بیان آنها و مرجعیت خود مؤلف در هنر کتابت در میان آثار مشابه برجسته است. اما مؤلف با اینکه مردی دانشمند بوده، برخی اعتقادات و باورهای عامیانه را در مورد کتابت و نوشتافزار که هیچ پایه علمی و عقلی ندارد با تأکید و به صراحت و جانبدارانه باز میگوید. این اثر شامل دو بخش کلی مباحث علمی و رسایل عملی است. در اینجا به نقل گزیده کوتاهی از بخش اول کتاب اکتفا می شود که در آن کلیاتی درباره آلات و آداب کتابت، اوقات کتابت، مکان کتابت و خط وجود دارد و شامل برخی لطایف و شواهد نظم و نثر در بیان مطالب است.