در دهههای نخست قرن بیستم، گویششناسی در مفهوم عام و سنتی آن بیشتر در پی گردآوری و توصیف دادههای گویشهای محلی بود و مباحثی مانند ثبت و توصیف گویشهای در حال خاموشی، یافتن شواهد لازم برای تحلیل تحولات تاریخی زبانها و تدوین اطلسهای زبانی در برابر گویششناسان قرار داشت. در این دوران، تمرکز بر گردآوری، ثبت و در نهایت، توصیف دادهها، جنبههای نظری و روششناختی را در این حوزه به حاشیه میراند. بعدها، بهویژه در نیمه دوم قرن بیستم، افقهای نوینی به لحاظ موضوعات مورد بررسی، روشهای پژوهشی و مباحث نظری پیش روی پژوهندگان گشوده شد. مباحثی چون خصلت پیوستاری زبان، نقش عوامل اجتماعی در روند تحولات زبانی، گویششناسی شهری، اثرگذاری گویشها بر یکدیگر، زوال، فرسایش و مرگ گویشها و روشهای نوین مطالعه نگاه گویششناسان را واقعگرایانهتر و علمیتر و قلمرو کار آنها را گستردهتر کرد. پژوهشهای گویششناختی در ایران اکنون با بهرهگیری از مباحث نظری و روشهای پژوهشی تازه، رفتهرفته به جایگاهی علمیتر نزدیک میگردد.
یونسکو از آغاز از روند مقدماتی "همایش جهانی درباره جامعه اطلاعاتی" به طور کامل حمایت و موفق شده است موضع آن را با کمک به تدوین اعلامیه اصول و برنامه کار که انتظار میرود همایش آنها را بپذیرد، تقویت و ترویج کند. موارد پیشنهادی از سوی یونسکو برای درج در اعلامیه اصول و برنامه اقدام بر پایه رسالت یونسکو استوار است که این سازمان را وامیدارد به ترویج مفهوم جوامع دانش مدار به جای جامعه اطلاعاتی جهانی بپردازد. پیشنهادهای ارائه شده پاسخهایی هستند به چالشهای اصلی که امر ساختن جوامع دانشمدار با آنها روبرو است. این چالشها عبارتند از: 1. کم کردن شکاف دیجیتالی که نابرابری موجود در توسعه را نشان میدهد و گروهها و کشورهایی را به تمامی از فواید اطلاعات و دانش محروم میسازد. 2. ضمانت جریان آزاد و دسترسی برابر به دادهها و اطلاعات و بهترین طرز عملها و دانش در جامعه اطلاعاتی و 3. رسیدن به اجماع بینالمللی در مورد اصول جدید مورد نیاز. در جوامع دانشمدار باید کاملا بر اساس تعهد به اصول حقوق بشر و آزادیهای اساسی از جمله آزادی بیان بنا شوند و همچنین، باید تولید و اشاعه مواد آموزشی، علمی و فرهنگی، حفظ میراث دیجیتالی، کیفیت آموزش و یادگیری امور حیاتی محسوب شوند و این که این فناوری ها تنها ابزار نیستند، بلکه آگاهیدهنده و شکل دهنده موقعیتهای ارتباطی و نیز روند تفکر و خلاقیت ما هستند. چگونه باید عمل کنیم تا انقلاب اذهان و ابزار تنها به سود گروه اندک کشورهای بسیار پیشرفته اقتصادی نباشد؟ چگونه باید نشر مطالب بسیار متنوع رو به افزایش را که بالقوه منبع غنیسازی برای همه بشریت است، گسترش دهیم؟ چه فرصتهای آموزشی به واسطه این ابزار جدید ارتباطی فراهم میشود؟ اینها پرسشهای اساسیای هستند که اگر قرار است جوامع دانشمدار واقعیت یابند و فضای جهانی برای تعامل و مبادله ایجاد کنند، باید به آنها پاسخ داده شود. یونسکو قصد دارد متنهایی را به مناسبت برگزاری همایش جهانی درباره جامعه اطلاعاتی در اختیار تمام شرکتکنندگان قرار دهد. این متون به توان توسعه مشکلات پیش رو، راهحل های ممکن و برنامههای مختلف یونسکو و سازمانهای همکار آن میپردازد
محصولات فرهنگي بيگانه نظير فيلم و سريال، بخش قابل توجهي از فرآوردههاي سمعي و بصري موجود را تشكيل ميدهد جاذبه اين محصولات و بالطبع استقبال مخاطبان، اهميت آنها را در همكاريهاي فرهنگي آشكار ميسازد. در اين ميان عدم تسلط عموم مخاطبان فرهنگ مقصد به زبان بيگانه از يكسو و لزوم نظارت بر مسايل اخلاقي، مذهبي و سياسي كه از طريق رسانه فيلم و تلويزيون انتقال يافته و كليت فرهنگي جامعه را ميسازند از سوي ديگر، وجود شاخهاي از علم ترجمه به نام ترجمه فيلم را ايجاب ميكند. مقاله پيش رو ضمن پرداخت سطحي و مختصر به برخي مباحث نظري در اين زمينه، كلياتي را در زمينه عناصر فرهنگي فيلم شامل لهجهها، گويش، اسامي و نامهاي مذهبي، اسامي اشخاص، وامواژهها و ترجمه طنز بيان ميكند.
فرهنگ حاضر، به عنوان بخشی از واژگان رایج در دوره قاجار، دربرگیرنده اصطلاحات نظامی و انتظامی این دوره است و در واقع تجربهای مقدماتی در چارچوبی مشخص به شمار میآید و، برای پژوهندگانی که به مسائل تاریخی زبان فارسی، اصطلاحات نظامی و انتظامی و سایر مسائل مربوط به دوره قاجار توجه دارند، حاوی اطلاعات سودمندی است. این مجموعه، گذشته از آن که آگاهیهایی درباره واژگان نظامی و انتظامی به کار رفته در متون دوره قاجار را در اختیار علاقمندان قرار میدهد، میتواند برای تحلیلهای غیرزبانی (اجتماعی، فرهنگی و...) بر پایه شواهد زبانی نیز مورد استفاده قرار گیرد
چامسکی نخستین کسی نبود که بین زبان شناسی و روانشناسی انسان پیوندهایی برقرار میکرد؛ ولی احتمالا اولین نفری بود که به جای شروع بحث از ذهن برای رسیدن به زبان، استدلال و بحث را مفصل از ماهیت زبان شروع کرد تا به بحث درباره ماهیت ذهن برسد. این کتاب تحلیلی است از آراء نوام چامسکی در زمینه زبانشناسی از تاریخ 1957 تا 1980 میلادی.