نظام الدین محمود ملقب به داعی الی الله عارف قرن نهم هجری است که به داعی تخلص می کرد. وی طی سال های 870 – 810 در شیراز می زیست. مذهب او را شافعی دانسته اند. او درکتاب المناقب اشعاری را در مدح امیرالمومنین و اهل بیت سروده است. شاه داعی در تصوف مشرب خاصی داشته است. قریب چهارده هزار بیت از اشعار وی در انواع قالب ها در این دیوان گردآوری شده که به زبان فارسی و عربی و ملمعات است. اشعاری را نیز به سبک و سیاق شیرازی سروده که خواندن برای اهل شیراز هم سخت است. وی در مثنوی شیوه خاص و جدیدی دارد به این صورت که در حین مثنوی از غزل و قصیده استفاده کرده و سلسله نظم مطالب آن بر اساس مراحل سیر و سلوک است. وی شش دفتر مثنوی دارد که به سته داعی مشهور است که بدیع و فصیح اند. مهارت و فصاحت داعی در غزل، قصیده، ‌ترجیعات و رباعیات نیز مشهود است. این تصحیح توسط دکتر محمد دبیر سیاقی انجام شده و محمد علی حکمت بر آن مقدمه ای نگاشته است.

منابع مشابه بیشتر ...

61068c0e75bec.jpg

بوی جان، مقاله هایی درباره شعر عرفانی فارسی

مقاله های این مجموعه در فاصله سالهای 1365 تا 1370 نگاشته شده است و غالباٌ بلافاصله در نشر دانش چاپ شده است. موضوع کلی تمام این مقاله ها به مبانی تصوف عاشقانه شعر فارسی اختصاص دارد. عنوان این مقالات را می آوریم: «حکمت دینی و تقدس زبان فارسی»، «حکمت دیوانگان در مثنویهای عطار»، «فقع گشودن فردوسی و سپس عطار»، «شعر حرام، شعر حلال»، «شیرین در چشمه»، «عشق خسرو و عشق نظامی»، «کرشمه حسن و کرشمه معشوقی»، «بوی جان»، «رندی حافظ». کتاب حاضر فهرست راهنمای موضوعی دقیق و کارآمدی دارد که خوانندگان را در یافتن دقایق مقالات آن یاری می رساند.

60ae53a849d85.jpg

پرتو عرفان (شرح اصطلاحات عرفانی کلیات شمس)، جلد اول

عباس کی‌منش

...در ادبیات عرفانی فارسی، به خصوص در شعر، جام و برخی واژه‌های تقریباً هم معنی با آن، مانند پیمانه و پیاله و ساغر، معانی اصطلاحی نزدیک به هم دارند. ام، هنگامی که به تنهایی به کار می‌رود، رمزی برای بیان مفاهیم و اصطلاحات گوناگون عرفانی است، از قبیل عشق، معرفت، وصال، تجلیات الاهی، عالم هستی،تعینات ذات در مرتبه اسما و صفات، حقایق و اسرار الاهی و نیز احوالی که در طی سلوک به سالک دست می‌دهد و در نتیجه آن احوال، سالک مجذوب (جذبه) می شود یا معرفت و گشایشی معنوی برایش حاصل می‌گردد. گاه نیز جام استعاره از لب و چهره معشوق ازلی است و اشاره به انواع تجلیات الاهی دارد. مشفق کاشانی از سنین کودکی علاقمندی خود به شعر را نشان داد و سرودن شعر را آغاز کرد. وی در ارتباط با مشوق خو د و اولین تجربه شعری خود گفته است: «اولین مشوق من مادرم بود که در سنین کودکی غزل های حافظ را برایم زمزمه می کرد و من با علاقه ای عجیب گوش می دادم و وقتی احساس کرد که در این زمینه استعدادی دارم و می توانم پیشرفت کنم، توجه او بیشتر جلب شد. در کلاس چهارم ابتدائی با کمک مادرم شعر کمی ابتدائی برای معلم سرودم. همین موضوع و تشویق معلم ادبیات باعث شد تا به عالم شعر و ادب روی آورم». سبک و سیاق آثار مشفق آمیزه ای از سبک هندی و عراقی می باشد و با این که در اکثر قالبهای شعر فارسی از جمله غزل، قصیده، مثنوی، رباعی و از همه مهمتر اخوانیات طبع آزمایی کرده است، قالب غزل قالب مورد علاقه وی بوده است.

دیگر آثار نویسنده بیشتر ...

6388b0bcc7a5b.jpg

سازمان اداری حکومت صفوی یا تحقیقات و حواشی و تعلیقات استاد مینورسکی بر تذکره الملوک

این کتاب به مطالعه‌ی سازمان‌ها و نهادهای ریز و درشت حکومت صفوی می‌پردازد. مینورسکی برای این کار،کتاب تذکره‌الملوک را اصل گرفته و توضیحات آن کتاب را براساس کتاب‌های دیگر مانند جهان‌آرای عباسی یا سفرنامه‌های کمپفر و سانسون و به‌خصوص شاردن تکمیل می‌کند. این کتاب مناسب کسانی است که تاریخ صفویه را به‌طور تخصصی دنبال می‌کنند.

کلیات/تاریخ ایران
کتاب
608a7dd85c8e5.png

دقیقی و اشعار او

محمد دبیرسیاقی

ابومنصور محمد بن احمد توسی شناخته‌شده به دقیقی (زاده ۳۲۰ - مرگ میان سال‌های ۳۵۶-۳۵۹ خورشیدی) شاعر بزرگ دری‌زبان بود. زادگاه وی بنا به روایات گوناگون، توس، بلخ، سمرقند و بخارا ذکر شده است. او از معدود شاعران ادبیات فارسی بوده که دین زرتشتی داشته است. دقیقی آغازکننده سرایش شاهنامه بود. او در روزگار سامانیان می‌زیست و از امیران سامانی منصور بن نوح سامانی (پادشاهی ۳۵۰-۳۶۵) و نوح دوم سامانی(پادشاهی ۳۶۵-۳۸۷) را مدح گفته‌است. دقیقی چندی هم در دربار چغانیان به‌سربرده‌است و از میان امیران چغانی فخرالدوله ابوالمظفر احمد بن محد، امیر ابوسعد مظفر و امیر ابونصر را ستوده‌است. دقیقی گویا به فرمان نوح دوم سامانی به سرودن شاهنامه دست‌یازیده‌است؛ ولی به گفته فردوسی بیش از هزار بیت از آن و آن هم درباره گشتاسپ و تاختن ارجاسپ به ایران را به نظم نکشیده که به دست برده‌ای کشته می‌شود. گشتاسپ‌نامه دقیقی را پس از شاهنامه برترین اثر حماسی فارسی در بحر متقارب دانسته‌اند. در این کتاب زندگی و اشعار او به بررسی گذاشته شده است.

پژوهش‌ها/پژوهش‌ در شعر و شاعران
کتاب