موضوع ولايت، يکي از محوريترين مباحث عرفان اسلامي است که در پرتو آن مسائل اساسي ديگري نظير توحيد، نبوت، حقيقت محمديه و ... مطرح و شرح داده ميشود. از دوران آغازين عرفان اسلامي تاکنون، اهل عرفان با استناد به آيات و احاديث اهل بيت (ع) به شرح و تبيين مباحث ولايت پرداختهاند. ميرزا ابوالقاسم راز شيرازي (م 1286 ه. ق) عارف شيعي قرن سيزدهم، از جمله کساني است که در تشريح مباحث ولايت نقش بسزايي داشته است. در اين نوشتار، ابتدا به طور اجمال به سير ولايتپژوهي در عرفان اسلامي پرداخته و به دنبال آن گزارشي کوتاه از آثار اين عارف بزرگ ارائه گرديده است. سپس از اهميت و فايده اين بحث در عرفان سخن به ميان آمده است. آن گاه ضمن بررسي معنا و مفهوم ولايت، به بيان تقسيمبنديهاي گوناگون آن و نيز مباحث مرتبط با آن نظير توحيد، نبوت و حقيقت محمديه پرداخته شده و در ادامه، شيوه ارتباط با صاحبان ولايت با عنوان «اصل مرابطه» مطرح شده و در پايان بحث نسبت معنوي ـ که حاصل و نتيجه پيوند با مقام ولايت است ـ عنوان شده است.
شواهد الرّبوبیه، در میان آثار صدرالمتألهین، برجستگی خاصی دارد، چرا که همه اندیشه های ملاصدرا اعم از الهیات، طبیعیات، مباحث نفس، جاودانگی، معاد و... در آن، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. به همین جهت، در حوزه های علمیه و دانشگاه ها به عنوان متن درسی مورد توجه است. تعلیقات حکیم محقق حاج ملا هادی سبزواری و مقدمه و تصحیح و تعلیق اندیشور ژرف اندیش استاد سید جلال الدین آشتیانی بر جذابیت آن افزوده است.
این رساله را ملاعبدالله زنوزی در فن و بیان تألیف کرده و مختصری در علم توحید تصنیف نمود که مشتمل باشد بر معرفت مبدأ اشیاء جل اسمه و معرفت صفات جمالیه و جلالیه او محتوی باشد بر براهین عقلیه قاطعه، به نهجی که هر مسئلهای از مسائل ربوبیه و هر عقیدهای از عقاید دینیه، به مرتبه مشاهده و عیان آید و احدی را در آنها مجال توقف و مقام تأمل نماند.
شيخ شطاح، روزبهان بقلي شيرازي، عارف بزرگ قرن ششم، به قول كارل ارنست، «شخصيتي فراموش شده در پژوهشهاي صوفيانه است» كه طريق وصول به كمال معنوي را در عشق و زيباپرستي ميجست. وي با تاليف بيش از چهل اثر، به خصوص كتاب عبهرالعاشقين، توانست برخي از بديعترين انديشهها، تصورات و مكاشفههاي عرفاني را با نثري زيبا و شاعرانه و البته ديرياب، بيان كند و بزرگاني چون ابن عربي، عراقي، سعدي و حافظ ... را تحت تاثير خود قرار دهد. ما در اين مقاله، ضمن معرفي اين شخصيت برجسته، به بررسي اجمالي تاويلهاي قرآني وي در دو اثر معروفش: عبهرالعاشقين و تفسير عرايس البيان، بر اساس مكتب عشق و جمال پرستي ميپردازيم.
یکی از آثاری که در طولِ تاریخ بارها استنساخ شده و نسخِ گوناگونی از آن به دست ما رسیده، غزلیات شمس اثر مولانا جلال الدین محمّد است. جامعترین تصحیح موجود از این اثر، به حدود نیم قرن پیش برمیگردد که بدیع الزمان فروزانفر بدین کار همّت گمارده است. از میانِ نسخِ متعدّدِ غزلیات شمس ـ چه نسخههایی که فروزانفر در اختیار داشته و معرفی کرده و چه نسخههایی که در دسترس ایشان نبوده است ـ تا اواخر قرن نهم، 12 نسخه، ترقیمه دارد. در این تحقیق، اجزایِ مختلفِ این ترقیمهها اعم از زبانِ ترقیمه، تاریخِ کتابت، نامِ کاتب و... مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از مهمترین کارهایی که در زمینه نسخهشناسی بایسته است، ارائه تصاویر ترقیمهها به مخاطبان است؛ هرچند این مسأله در فهرست نگاری نسخ خطّی تا به امروز رعایت نشده است. در این پژوهش پس از بررسی دقیق اجزای مختلف ترقیمهها به نکاتی دست یافتیم که پیش از این مغفول مانده بود؛ از آن میان میتوان به ترقیمه نسخه قره حصار اشاره کرد که اختلافهایی در خواندن تاریخ این ترقیمه وجود داشت؛ امّا به کمک شواهد درونی و بیرونی تاریخ صحیح ترقیمه استخراج شد و از این طریق قدیمیترین نسخه ترقیمهدار، مشخص و معرفی گردید.