پروردگار دانا و توانا را سپاس که نگارنده را توفیق عطا فرمود تا این مقالت را نیز چون سه مقاله گذشته به شرح و تبیین اسم الله بیاراید و با عباراتی زیبا از تفسیر شیوا و دلربای کشف الاسرار و عده الابرار سخن را آغاز و با راز نیوشان نوای راز ساز کند و درّهای معانی را از دریای اسرار، با غواصی نظم پارسی و تازی به جلوهگاه معرفت ریزد به عقد ثمین انگیزد و بر گردن عروس سخن آویزد. سپس عقاید نحویان بصره و کوفه را درباره کلمه اسم و وجه اشتقاق آن بیاورد و نظر ادیبان و عارفان و مفسران بزرگ جهان را درباره معنای اسم و محل اشتقاق آن بیان دارد و بدین نکته جالب اشارت برد که، اگر چه نحویان مکتب بصره با دلایلی لغوی و صرفی کلمه اسم را از سمّو مشتق دانند ولی بعضی از مفسران عارف و عارفان مفسر نظری غیر از این دارند و معنای وسم یعنی داغ و نشانه را برای اسم آرند و در حقیقت نظر مکتب کوفی را در معنی لحاظ کنند. و آخر دعوانا ان الحمدلله.
موضوع سخن در این کتاب شیخ طبرسی و تفسیر مجمع البیان است. مجلد اول کتاب اختصاص به تحقیق در احوال شیخ طبرسی دارد به همراه مقدمهای در بیان اوضاع سیاسی و فرهنگی و مذهبی عصر وی و بحثی در تشیع. مجلد دوم اختصاص به بررسیهایی در مجمع البیان طبرسی دارد.
این کتاب از مجموعه «ادب جوان» است که شامل برگزیده و شرح متون نظم و نثر از رودکی تا عصر حاضر است برای نوجوانان و جوانان و تمام دوستداران ادب فارسی که به علت دشواری متون از لذت بهرهمندی از آنها محروم ماندهاند، تدوین شده است. در هر یک از کتابها نخست لغات و مفردات معنی شده و شرح ابیات یا عبارات منثور با زبانی ساده و روشن بیان گردیده و در پایان نیز فهرست راهنمایی آمده که خواننده یا جوینده را به توضیحات داخل متن راهنمایی میکند. این کتاب اختصاص به «کشف الاسرار و عدة الابرار» رشیدالدین ابوالفضل میبدی دارد.
کتاب حاضر سیر شعر و ادب از دوره قبل از اسلام عرب تا پایان دوره عباسی و مقایسه افکار سعدی و متنبی و داوری میان دو شاعر نامی پارسی و تازی است. نویسنده کتای دکتر سید امیرمحمود انوار است و در سال 1380 توسط انتشارات انوار دانش منتشر شده است
بعد از دو مقاله استعاذه و نامهاي سوره مباركه حمد، نيكو مينمايد كه مقاله را در نوبت سوم، به گزيدهاي از ترجمههاي زيبا از سوره مباركه حمد والا و دلربا اختصاص دهم كه در تاريخ ادب پارسي قرآني نام بردارند. و در آغاز شمهاي از شرح حال و اثر اين ترزبانان سخن سنج را آورم تا ارزش آن آثار ارزنده نيكوتر جلوه نمايد و سپس به تطبيق تاريخي ترجمهها پردازم تا انشاالله تعالي محققان سخن سنج و زبانشناس را به كار آيد. از اين رو از سلمان پارسي به سورآبادي و نسفي و ميبدي و رازي و كاشفي و كاشاني و لاهيجي و سرانجام ترجمهاي تفسيرگونه به نثر و نظم از نگارنده پرداخته آمد تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد.