کتابخانه مجازی ادبیات

میر سیدعلی همدانی یکی از نویسندگان بزرگ و عرفای ذی‌نفوذ ایرانی است که از سادات اصیل حسینی طباطبایی همدان بود. او یکی از جهان‌گردان و مبلغان بزرگ ایرانی است که بیشتر زندگانی خود را در این دو کار به سر برده است. او کمتر به شعر می‌پرداخته و بیشتر مطالب خود را به نثر می‌نوشته است. مجموعه غزلیات وی چنان‌که از اسم آن مستفاد می‌شود، دارای 41 غزل است. همدانی این غزلیات را در بیان اسرار و معانی حقیقت و عرفان گفته است. م

امیر سیدعلی بن شهاب‌الدین بن میرسید محمد حسینی همدانی معروف به «علی ثانی» از عرفای مشهور قرن هشتم هجری است که به سال 713 و 714 هـق در همدان متولد شده و در دوازده سالگی توسط خال خود، سیدعلاءالدین که از اولیای وقت بوده است، وارد سلوک شد و قرآن را حفظ کرد. گویا وی در گنبد علویان که از بناهای دوره سلجوقی است، به خلوت و ذکر و چله می‌پرداخت و هم به طلاب درس می‌داد و منزل او متصل به همین گنبد بود که آن را کعبه هم می‌گفتند. وی در سال 786 درگذشته است. این رساله کوتاه از نثرهای اوست که درباره آداب و اعمال تصوف است.

آنچه در این کتاب آمده، مقالات محقق و پژوهشگری است از سرزمین دوست‌داشتنی تاجیکستان. در این کتاب 24 مقاله در زمینه زبان و ادبیات فارسی آورده شده که عناوین برخی از آنها بدین قرار است: بازتاب ویژگی‌های سبک هندی و وصف بنارس در مثنوی چراغ دیر غالب دهلوی، دیدگاه‌های ادبی امام اعظم از نگاه علامه شبلی نعمانی، شعر العجم شبلی نعمانی و شناخت شعر رودکی، محمدافضل سرخوش و هنر شاعری او، پیوند تاریخی و فرهنگی تاجیکان با کشمیر، جایگاه مولانا و آثار او در شبه قاره هند، واقعات بابری و ترجمه‌های فارسی آن، ابوالفیض فیضی فیاضی و سبک هندی و .... .