این کتاب دربرگیرنده شش مقاله و یک نامه از نویسنده است که عمده این گفتارها به دوره نخست و دوره میانی لوکاچ تعلق دارند. در اولین نوشتار نویسنده بر آن است که دو شیوه هنری ترکیببندی یعنی روایت و توصیف نمودار دو دوره اجتنابناپذیر تکامل سرمایهداری است. نوشتار دوم کتاب به کنش متقابل، فراگیر و چندوجهی شخصیتها با یکدیگر، جامعه و مسائل بزرگ جامعه میپردازد. لوکاچ در «نویسنده و منتقد» بر است که اگر کسی بخواهد بهتمامی بداند منتقد فلسفی کیست و چه رابطه بههنجاری با هنرمند خلاق دارد، باید بر یگانگی فلسفه، تاریخ ادبی و نقد ادبی تأکید ورزد. در سه نوشتار بعدی کتاب نویسنده به کار سه تن از بزرگان ادبیات اروپا پرداخته است. نوشتار پایانی نیز درباره برتری فرهنگ بر اقتصاد است که یکی از شاخصههای دوره اول فکری لوکاچ است.
استیس، فیلسوف انگلیس- آمریکایی در ۱۸۸۶ در لندن زاده شد. تحصیلات خود را در دانشکده های اسکاتلند و ایرلند به پایان رسانید به اخذ درجه دکترا نائل آمد. از ۱۹۱۰ تا مدت مدیدی در سیلان به خدمت اداری و در کنار آن به تحقیق و تفکر مشغول بود. آشنایی او با فلسفه ها و اندیشه های شرقی در این دوران بر اندیشه و تحقیقات فلسفی او اثری عمیق داشت. در سال ۱۹۳۲ از خدمات اداری کناره گرفت و تدریس فلسفه را پیشه کرد و در دانشگاه پرینستون آمریکا دانشیار فلسفه شد و در سال ۱۹۳۵ به مقام استادی فلسفه رسید. مقاله هایی که ترجمه آن ها را در اختیار دارید مقالاتی است که در سالهای مختلف به طور پراکنده چاپ شده و بعدا به صورت کتاب “انسان برضد ظلمت” تدوین و مقارن با ۸۰ سالگی استیس انتشار یافته است. از مجموع ۱۶ مقاله این کتاب تنها ۱۰ مقاله آن که حول مباحث علم و فلسفه، ارزشها و اخلاق بوده برگزیده، ترجمه شده است.
پیدایش، رشد، اعتلا و زوال جنبش های سیاسی و اجتماعی معاصر ایران در کنار تحولات و رخدادهای متعدد سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، جابجایی قدرت ها و نخبگان حکومتی و تغییرات گسترده در عرصه اجتماعی و سیاسی تاریخ معاصر ایران، به دلیل اهمیت و تأثیرات شگرف و متنوع آن، سبب گشته است تا از سوی پژوهشگران، مورخان و تحلیل گران حوادث اجتماعی و نخبگان سیاسی مورد تجزیه و تحلیل و نقادی و تقریر و تبیین قرار گیرد. تنوع و کثرت نگاه ها و اختلافات در نگاشته های تاریخی این دوره باعث پیچیدگی و سختی فهم و درک درست محققان و اندیشه گران این عرصه در تشخیص سره از ناسره و کشف درست حقایق تاریخی گردیده است. تاريخ نگاري و نوع نگاه مورخان به پديده هاي تاريخي از منظر ملي گرايي و شرح و بسط اين رويدادها و حوادث گذشته و حال بر آن اساس، مقوله اي است که در کنار ساير رويکردهاي اين جريان از جمله نمودهاي ادبي، جلوه ويژه و متفاوتي از نوع رسمي و مرسوم خود در جامعه ايراني داشته است. بررسي تاثيرات اين جريان فکري و فرهنگي در حوزه فرهنگ، خاصه تاثيراتي که تاريخ نگاري و تاريخ نگاران از آن گرفتند و تبعات و پيامدهاي آن در ساير بخش هاي اين حوزه، در تاريخ معاصر ايران، موضوع دامنه دار و چالش برانگيزي بوده که کم تر به حد کفايت مورد پژوهش و توجه محققان واقع شده است. پژوهش حاضر به بررسي ويژگي هاي اين جريان در تاريخ نگاري معاصر ايران مي پردازد و تاثيرات و تاثرات حاصل از رويکرد متفاوت اين تاريخ نگاري و مورخان و مولفان آن را از حيث شيوه هاي متفاوت نگرشي و نگارشي پي مي گيرد.
رمان نمونهوارترین نوع ادبی جامعه بورژوایی است. بیگمان آثاری از عهد باستان، قون وسطی و شرق وجود دارد که شباهتهای متعددی با رمان دارند؛ اما ویژگیهای نمونهوار رمان تنها پس از آن نمودار میگردند که رمان، شکل بیان جامعه بورژوایی شده باشد. از سوی دیگر در رمان است که تضادهای ویژه جامعه سرمایهداری مدرن به کاملترین و نمونهوارترین وجهی ترسیم شدهاند.
لوکاچ را بزرگترین نقد پرداز مکتب مارکسیسم دانسته اند. این نویسنده مجارستانی (1971 – 1885 م) سهمی عظیم در تفکر معاصر دارد. او علاوه بر زیبایی شناسی و نقد ادبی در حوزه تحلیل اجتماعی و تاریخی نیز تخصص داشته و کتاب «تاریخ و آگاهی طبقاتی» او اثر کلاسیک مارکسیسم غربی در مقابل مارکسیمسم جزمگرای شوروی محسوب می شود. از او حدود سی کتاب و صدها مقاله به جا مانده ولی کتاب پژوهشی در رئالیسم وی مهمترین اثر او به شمار می رود. لوکاچ در این اثر انتقادی با قدرت و توانایی بی نظیر سرشت قهرمانان رمان نویسان بزرگی چون بالزاک، استاندال، زولا و تولستوی تحلیل کرده است. شیوه واکاوی پیوندهای درونی و پیچیده رمان های بزرگ قرن نوزده و شناساندن شخصیت واقعی نویسندگان این رمان ها، تازه و خلاقانه است.