نویسنده در این کتاب با بحث استادانه مفصلی ثابت کرده میان شاهان داستانی کیان و سلسله تاریخی هخامنشیان ارتباطی وجود ندارد و تمام فرضیههای دانشمندانی مانند هرتسفلد و هرتل را در این باب رد کرده و ثابت نموده کیانیان عبارتند از یکدسته از امرای محلی مشرق ایران در عهود مقدم بر اوستا که آخرین آنها ویشتاسب با زردشت پیغامبر معاصر بوده است. باقی کتاب وقف است بر بحث جامعی درباره «کی» و «کیان» از قدیمترین قطعات اوستا گرفته تا آخرین کتب معتبر تاریخی عربی و فارسی. نویسنده در این مباحث داستان کیانیان در روایات دینی و روایات ملی و تشخیص اینکه هر یک از اجزاء داستان متداول کیانیان از کدام یک از این دو مأخذ اقتباس شده، مبادرت جسته است.
این کتاب به چگونگی شناخت سنگهای گرانبها و دانشی که دانشمندان قدیم ایران از آنها داشتهاند میپردازد. همچنین به شرح کانیها، کانهها و موادمعدنی دیگر و همچنین بعضی اسفنجها، صدفها و سنگوارهها که قدما آنها را نیز در گروه سنگها طبقهبندی کردهاند، می پردازد. این کتاب شامل 11 بخش است : 1. کانیشناسی و سیر پیشرفت آن در ایران/ چگونگی پیشرفت علم کانی شناسی 2. کلیات کانیشناسی/ اعتقاد به سنگ های قدیمی/ کانیها در اشعار 3. کانیها 4. فلزات 5. کانهها- شبه فلزات 6. ئیدروکربورها 7. املاح 8. سیلیکاتها 9. مرجانها- اسفنجها- سنگوارهها و... 10. سنگهای ساختمانی 11. سنگهای افسانهای.
کتاب نیکوکاری و داد و دهش در ایران باستان تالیف برهان ابن یوسف است که توسط جنبش ملی نیکوکاری منتشر شده است.
از ادب حماسی ایران پیش از اسلام آثار اندکی برجای مانده است. قطعاتی چند در یشتهای که کم و بیش دستکاری شده و سه نامه پهلوی با تدوین و نگارشی نسبتا جدید جدید مجموعه آثار بازمانده را تشکیل می دهد. گزارشی که در این کتاب به خوانندگان عرصه می شود در اصل مطالعه ای است درباره ادبیات وسیعی که امروزه از بین رفته است، ولی در زمینه های گوناگون دیگر منابع و مآخذی در دسترس است که با بررسی آنها می توان راهی به سوی این ادبیات گمشده پیدا کرد. در اثر حاضر کارنامه شاهان ایران مورد بررسی قرار می گیرد و افسانه های تاریخی این سرزمین که به وضوح سایه ی سلطنت و شاهنشانی بر همه حماسه ها و ادب داستانی آن قابل مشاهده است از نظر گذرانده می شود. از دیدگاه باستانی وجود سایه سلطنت را بر حماسه باستانی می توان ناشی از آن دانست که دو رشته پهلوانی و فرزانگی را با یکدیگر موزون می سازد
این کتاب به تشریح نظام اجتماعی، نظم و تربیت عمومی ایران و آیین و آداب ایرانیان در زمان ساسانیان اختصاص دارد. نویسنده افزون بر طبقات چهارگانهی جامعهی ایران عصر ساسانی و زیرشاخهی هریک، همچنین تقسیمات اشراف و بزرگان به وضعیت خانواده، مسالهی ازدواج و انواع آن در دورهی مذکور میپردازد. بخشی از کتاب نیز به سازمان اداری شاهنشاهی ساسانی و مناصب موجود در آن و همچنین دیوانهای مختلفی چون امور اقتصادی و مالیات، نظام سپاهیگری و امور مذهبی اختصاص دارد. ویژگیهای حکومت مرکزی در عصر ساسانی و بحث تمرکز این قدرت، که نقطهی اختلاف دورهی ساسانی و عصر اشکانیان است، همچنین رابطهی پادشاه با مردم قلمرواش مطالبی است که یک بخش از کتاب را به خود اختصاص داده است. رسوم درباری و فعالیتها و سرگرمیهای مرسوم از دیگر مطالب کتاب به شمار میرود. در بخش پایانی کتاب نیز به صفات مشخصهی ایران عصر باستان از حیث معنویات و آداب و رسوم اشاره میشود. کتاب همچنین دارای پیوستی است که در آن متن پهلوی "نامهی تنسر" و مجهولات آن از لحاظ زمان نگارش بررسی شده است.