کتابخانه مجازی ادبیات

استاد احمد احمدی بیرجندی از نادره مردانی بود که بیش از نیم قرن در راه تعلیم و تربیت فرزندان این کشور و اشاعه فرهنگ و ادب ایران اسلامی کوشش کرد و تا آخرین روزهای زندگی دست از تحقیق و پژوهش برنداشت. وی سالها در بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی به عنوان پژوهشگر مشغول گردآوری تدوین و انتشار مدایح و مناقب اهل بیت علیهم السلام بود و طی دوسال اخیر به عنوان عضو هیات مدیره با مرکز خراسان شناسی همکاری داشت. این کتاب که حاصل رشحات قلم دوستان و ارادتمندان وی و حاوی نمونه ای از مقالات اوست. به منظور بزرگداشت آن استاد فقید فراهم آمده است. کلیت این کتاب در چهار بخش: یادآوریها (شامل زندگی نامه، سال شمار، کتاب شناسی) سوگواره ها (پیام فرهنگستان و چند شعر) یادمانها (مقالات تحقیقی) و یادگاریها (نمونه ای از مقالات، ترجمه ها و دستخط استاد احمدی)تنظیم شده است.

مجله سوره، جنگ هشتم مجموعه ایست از اشعار، نقد و بررسی، قصه، مقاله، معرفی و طرح و کاریکاتور که توسط گروهی از نویسندگان در سال 1363 تالیف شده است است

در زمانی که مملکت وسیع ایران در تب و تاب هرج و مرج و ملوک الطوایفی می سوخت و هر کدام از امرای تیموری و آق قویونلو و دیگر حکام محلی گوشه ای از این مرز و بوم را مقر حکمروائی خود نموده بودند اسماعیل میرزا توانست با سرکوب یکی از بانفوذترین و مقتدرترین طوایف حاکم بر ایران یعنی آق قویونلو در شرور در بهار سال 907 بنیان حکومتی را در این کشور استوار سازد که قدرت و سلطه آن تقریبا دو قرن و نیم امتداد یافت. صفویان که خود را منسوب به هفتمین امام شیعیان می کردند توانستند با ایجاد تمرکز سیاسی و وحدت مذهبی از طریق رسمیت دادن به مذهب شیعه ایران را از حالت تشتت و تجزیه و خان خانی بیرون آورند. افراد جانبازی که شاه اسماعیل را در این امر خطیر یاری کردند و تمرکز سیاسی و وحدت مذهبی کشور مدیون خون و رنج ایشان است بخ مناسبت کلاه سرخ رنگ خویش در تاریخ به نام قزلباش شهرت یافتند. این کتاب رساله ایست درباره طوایف مختلف و امرای قزلباش همراه با اندکی از وقایع مهم مربوط به زمان هریک از آنان.

«تطبیق لغات جغرافیایی قدیم و جدید ایران»، کتابی است به زبان فارسی که به موضوع تطبیق اسامی قدیمی اماکن و شهرها و کوه‌ها و دریاها و رودها و صحراها و طوایف و غیره در ایران با اسامی جدید آنها می‌پردازد. انگیزه مولف از نگارش این اثر تطبیق نام شهرهای قدیم و جدید ایران است که در کتاب «درر التیجان فی تاریخ بنی الاشکان»، منسوب به وی درج گردیده است؛ زیرا بسیاری از این نام‌ها در زمان نگارش اثر مزبور تغییر یافته‌اند یا اوضاع جغرافیایی آنها دگرگون شده است. این کتاب در سال ۱۳۱۱ ه. ق. به نگارش درآمده است. کتاب دارای مقدمه است که مطالب آن ضمن سه فصل ذیل بیان می‌گردد: فصل اول: در جغرافیای قدیم. فصل دوم: در فن اتونوگرافی. فصل سوم: در باب السنه مختلف عهد قدیم. در ادامه به موضوع اصلی کتاب؛ یعنی تطبیق اسامی شهرها و... به ترتیب حروف الفبا پرداخته شده است. کتاب همچنین دارای بخشی است که توسط مصحح بدان افزوده گشته است...