يکي از ويژگيهاي شعر دوره مشروطه، بهرهبرداري شاعران از عناصر اسطورهاي است. شاعران با اشاره به نام و وقايع زندگي شاهان و پهلوانان ايران باستان، کوشيدهاند مخاطبان خويش را به تحرک وادارند. هر چند شاعران برجسته عصر مشروطيت کمابيش به اين امر توجه داشتهاند، اما شيوه برخورد آنها با عناصر اسطورهاي يکسان نيست. در اين ميان، شاعراني چون اديب الممالک و بهار با برداشتي کلاسيکگونه و معتدل در معرفي اساطير ايراني و استفاده از آنها براي آگاهي مردم از شرايط نابسامان دوره مشروطه، کوشيده و شعرايي چون عارف قزويني، نسيم شمال و ميرزاده عشقي بنا بر اقتضاي اجتماع دوران خود به صورت افراطي اساطير را وسيله بيان مسائل وطني و اوضاع آشفته عصر خويش قرار دادهاند. برخي مضامين اسطورهاي در شعر اين دوره صورت کليشهاي دارد و پيوند معناداري با جريانات سياسي اجتماعي عصر مشروطه ندارد.
در پژوهش حاضر کوشیده شده ضمن بررسی تاریخی تحولات اجتماعی مانند نقش مذهب و چگونگی حرکتهای مذهبی سیاسی، تغییرات تشکیلات اداری در چارچوب رویدادهای سیاسی و اقتصادی ایران عصر قاجار معرفی و ارزیابی شود. افزون بر آن مباحث تنظیمات و قوانین در دوران قاجار تاسیس انجمنها و احزاب و گسترش آنها از جمله موارد قابل توجه در بررسی حاضر است. در آغاز کتاب منابع این اثر و محتوای آنها معرفی شده است. روند گسترش تاریخی قاجار، حکومتهای عصر قاجار، ساختار حکومت در دوران قاجار (نظام و تشکیلات اداری حکومت، و تقسیمات کشوری و اداری)، سازمان لشکری در دوران قاجار، سیاست مذهبی در عصر قاجار، طبقات و سلسله مراتب اجتماعی در عصر قاجار، تنظیمات و قوانین در دوران قاجار، سیاستهای فرهنگی در عصر قاجار، روابط خارجی ایران در دوران قاجار، امتیازها و قراردادهایی که از جانب اتباع و یا دولتهای بیگانه با ایران منعقد شده است، جنبشهای اجتماعی ایران در عصر قاجار، و گسترش گروهها و احزاب سیاسی در عصر قاجار.
کتاب اساطیر یونان اثری است از ف. ژیران به ترجمه دکتر ابوالقاسم اسماعیل پور و چاپ انتشارات مکتوب. کتاب حاضر به معرفی اسطوره های یونانی که موجوداتی فرازمینی با ویژگی های شگفت آور بودند می پردازد و تحلیلی از تاثیراتی که این اسطوره ها بر فرهنگ بشری و ادب و هنر یونان و جهان برجای گذاشته اند ارائه می دهد. “اساطیر یونان” مطالبی درباره چگونگی پیدایش ایزدان و اطلاعاتی پیرامون ایزدان زمین، ایزدان قهرمان و اسطوره هایی چون آتنا، هرا، آپولن، هرمس، آرس، آفرودیت، پوزئیدون، ایزدبانوی جهان زیرین و… در اختیار می گذارد و داستان ها و افسانه هایی را که پیرامون آن ها وجود دارد ارائه می دهد.
رنگ در هنرهايي مانند نقاشي و معماري ماده اصلي به حساب ميآيد. در ادبيات و شعر فارسي نيز مقوله رنگ از جايگاه ويژهاي برخوردار است. شاعر به کمک ذخاير واژگاني بنابه قريحه شاعرانهاش، تابلوهايي خيالي و نگارين ترسيم ميکند و بر اساس عناصر رنگين طبيعت به رنگآميزي اين تابلو ميپردازد. از جمله مضاميني که اکثر شعرا عموما و نظامي خصوصا به آن پرداختهاند، مبحث پيري و جواني است. توصيفات و تصاويري که از جواني و پيري در شعر نظامي نمود چشمگيري دارد، توصيف آن بر اساس عنصر رنگ است. شاعر گنجه به کمک عناصر رنگين طبيعت و نيز به مدد استعارات خيالي، از خصوصيات ظاهري دو نسل جوان و پير تصويرگري ميکند. رنگ سفيد، سياه و سرخ رنگهايي هستند که به صورت مستقيم و غيرمستقيم (استعاري) در اوصاف جواني کاربرد دارد و رنگهاي زرد و سفيد در کنار پيري نمود پيدا ميکند. از اين نظر پژوهش در اين زمينه ميتواند هر چه بيشتر و بهتر، زيباييهاي تصوير نظامي در خصوص پيري و جواني را بازگو کند. نگارنده در اين مقاله کوشيده است به بررسي و تحليل تصاوير و مضامين مختلف جواني و پيري بر اساس عنصر رنگ بپردازد.
شاعران ایرانی از آغاز پیدایش زبان فارسی، کم و بیش به قرآن کریم و احادیث توجّه داشتهاند. این توجّه در سدههای هفتم و هشتم با گسترش معارف اسلامی و اندیشههای عارفانه به اوج خود میرسد. مولانا حسن کاشی، شاعر پارسی گوی شیعی سده 7 ـ 8 ه . ق به اقتضای تربیت خانوادگی، علاقه شخصی، ذهنیّت مذهبی و سنّت انعکاس معارف اسلامی در شعر پارسی با این منابع معرفتی آشنایی عمیق داشته و در اشعار خود به ویژه در قصاید به مناسبتهای مختلف از آنها بهره گرفته است. موضوع پژوهش حاضر بررسی تأثیر قرآن و حدیث در شعر اوست و پس از اشارهای به احوال شاعر، به شیوههای مختلف استفاده وی از قرآن و حدیث از جمله تلمیح، تصویر، اقتباس، ترجمه، تأویل و تفسیر و حلّ پرداخته شده است. هم چنین ترکیباتی که شاعر در به کارگیری آنها وامدار قرآن و حدیث است، بررسی شده؛ در نهایت اهداف شاعر از کاربرد قرآن و حدیث از جمله استشهاد و استناد، تشبیه و تمثیل، تعلیل و توجیه، برهان و استدلال، تبرّک و تیمّن، توصیف و بررسی گردیده است. این پژوهش بیانگر تأثیرپذیری گسترده شاعر از قرآن کریم و به میزان کمتر از احادیث است. شیوه غالب اثرپذیری او تصویری و بیشتر با هدف توصیف به ویژه توصیف و منقبت حضرت علی (ع) است.