زبان نمادین و اسطورهای، در شعر معاصر جایگاهی درخور یافته است. اسطورهها در هر سرزمینی بخشی از هویت، تمدن و فرهنگ آن سرزمین بهشمار میروند و شاعران با بهرهگیری از آنها، افزون بر اینکه شعر خود را هنرمندانهتر میسرایند، میتوانند دغدغهها، دلمشغولیها و خواستههای خود را از طریق آنها با زبانی غیرمستقیم به جامعه منتقل کنند. شاعران معاصر ایرانی و جهان عرب نیز از به کارگیری اسطورهها غافل نبوده و کوشیدهاند از این طریق اهداف خود را بیان کنند. از میان این شاعران، أدونیس و احمد شاملو در شعر خود به اساطیر و افسانهها توجهی ویژه داشتهاند. در این مقاله با بررسی اسطوره در شعر این دو شاعر، به این نتیجه میرسیم که افزون بر گرایش این دو به بهرهگیری از اسطوره، أدونیس به بازآفرینی اسطورهها میپردازد و شاملو خود به خلق اسطوره دست میزند.
موضوع کتاب مجموعه اشعاری است از حسین روشندل که در سال 1346 توسط چاپخانه علمیه تبریز منتشر شده است.
در این اثر، نگرش و دیدگاههای سهراب سپهری و فروغ فرخزاد که در آثارشان انعکاس یافته، بررسی شده است .برای این منظور، نگارنده شعر ((مسافر)) سهراب سپهری را برگزیده، ابتدا ساختار درونی و بیرونی آن را تشریح و سپس بنیانهای فکری و معرفتهای عرفانی، روان شناختی و تاریخی آن را بیان میکند .در بخش دوم نیز برای بررسی و تبیین نگاه فروغ فرخزاد به مجموعه هستی، منظومه ((ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد)) انتخاب و بعد از بازخوانی، ساختار آن شروع و بیان شده است.
بدون تردید یکی از راههای شناختن و شناساندن فرهنگها، دانشها و تمدنهای گوناگون بشری ترجمه است که از زمانهای کهن ملتهای متمدن با آن آشنا بودهاند. در این کتاب کوشیده شده برخی از اصول ترجمه در حد شناخت ساختارها و معادلهای مناسب برای آنها با شیوهای گام به گام برای ترجمه عربی به فارسی و فارسی به عربی ارائه شود. از اینرو بیشتر مباحث کتاب آمیختهای از قواعد نحوی و ترجمه است.
دانش تصريف كه وظيفه تجزيه كلمات را بر عهده دارد در ادبيات عرب سخت با اهميت است چه بوسيله قالبهايي كه توسط دانشمندان علم صرف ارايه شد زبان عربي گسترش لغوي يافت. در نيمه نخست سده 3 ق ابو عثماني مازني كتابي مستقل در صرف تاليف كرد پس از او جنبش تاليف در علم صرف همچنان ادامه يافت تا اين كه در سده 7 ق ابن حاجب كتاب الشافيه في التصريف را نوشت و بسيار مورد توجه قرار گرفت به گونهاي كه سبب شد تاليفات گوناگوني درباره آن به رشته تحرير درآيد كه تقريبا محتواي اصلي همه آنها يكي است. در ميان همه اين تاليفات شرح رضي الدين استرآبادي از اهميت ويژهاي برخوردار است. در اين مقاله ضمن ارايه تاريخچه مختصري از علم صرف و معرفي برخي آثار كه در اين زمينه نگاشته شده، به بررسي كتاب شافيه و نقد و بررسي شرحهاي آن پرداخته شده است.